Από το οπισθόφυλλο
Η Τερέζα, μια Αμερικανίδα με μακρινή ελληνική καταγωγή, μεγαλώνει στην Άγρια Δύση, στη Μοντάνα της δεκαετίας του '60. Απομακρυσμένη ψυχικά από τον στρατιωτικό πατέρα της, ζει στο κλίμα της εποχής: πολιτικός αναβρασμός, κοινωνικά κινήματα, περιπλάνηση στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Το καλοκαίρι της Μεταπολίτευσης, στο ταξίδι της ενηλικίωσής της, γνωρίζει στη Μήλο έναν Έλληνα συγγραφέα που θα τη σημαδέψει. Οι δυο τους μπαίνουν σε μια σχέση που αντέχει στον χρόνο, σε μια πολυκύμαντη ιστορία που ανακλά συγκρούσεις κυριαρχίας και υποτέλειας, αφοσίωσης και ελευθερίας, φυγής και ριζώματος στον ίδιο τόπο. Αναμετριούνται με την απόσταση και τις κοινωνικές δεσμεύσεις, ενώ παράλληλα κρύβουν αλήθειες και ψέματα, μυστικά και βαθύτερες επιθυμίες, που αποκαλύπτονται μόνο όταν το τέλος πλησιάζει απειλητικά.
Ένα βιβλίο για τον έρωτα, τη σύνδεση των ανθρώπων με τους τόπους τους, τα μεγάλα ζητήματα που αφορούν τον κόσμο μας. Ένα οικουμενικό μυθιστόρημα δρόμου, που συμπλέει με την ιστορία της ανθρωπότητας τον τελευταίο μισό αιώνα.
Απόσπασμα μέσα από το βιβλίο
«Μα έτσι δεν είναι; Ας είμαστε ειλικρινείς, καλέ μου Έλληνα. Δεν πιστεύω να πιστεύεις στα σοβαρά εκείνο το αμίμητο «Ανήκομεν εις την Δύσιν» του μεγάλου πολιτικού σας άντρα. Εμένα η Ελλάδα με ενδιαφέρει γιατί ανήκει στις αρχέγονες κουλτούρες της Μέσης Ανατολής – το λίκνο του πολιτισμού. Να, κοίτα, είπε, δείχνοντάς μου έναν ταξιτζή να κατεβαίνει ανάποδα την Μπενάκη με σβησμένη τη μηχανή, ενώ κάποιοι του κόρναραν και ένας μηχανόβιος του πέταξε ένα «μαλάκα» γκαζάροντας στην ανηφόρα χωρίς να χολοσκάει. Υπακούει σε αρχέγονα ένστικτα, οδηγεί με την ανεμελιά του πεζού. Το νεαρό νομικό πλέγμα που πάει να του επιβληθεί δεν τον αφορά. Μιλάει τη δική του πανάρχαια γλώσσα κι ας οδηγεί ένα μηχανοκίνητο όχημα που κατασκευάστηκε σε άλλα μήκη και πλάτη. Αν μπείτε τελικά στην ΕΟΚ θα συγκρουσθεί το εθιμικό σας δίκαιο με τις σύγχρονες γραφειοκρατικές δομές. Θα δεις τότε ποιος θα επικρατήσει – όχι πάντως ο περιλάλητος δυτικός ορθολογισμός. Για την Ανατολή, η Δύση είναι ο τάφος, η Πολιτεία των Νεκρών – αυτό μου το είπε ένας Αρμένης μυστικιστής στις παρυφές του Όρους των Ελαιών, στα Ιεροσόλυμα. Τις προάλλες χάζευα με τον Ντελίλλο ένα Μαραθώνιο να περνάει μπροστά από το Χίλτον».
Είπαν για το βιβλίο
«Όσοι έχουν διαβάσει τα βιβλία του Μοδινού θα αντιληφθούν ευθύς εξαρχής, φαντάζομαι, ότι ο τίτλος που επέλεξε για το νέο του μυθιστόρημα είναι αν μη τι άλλο παραπλανητικός. Άγρια Δύση: μια ερωτική ιστορία. Και λέμε «παραπλανητικός» γιατί ο πρώτος-πρώτος συνειρμός στο νου του ανυποψίαστου υποψήφιου αναγνώστη παραπέμπει σε μια ακόμη ιστορία τύπου γουέστερν, χωρίς να θέλουμε να υποτιμήσουμε το συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος. Μια ματιά στο οπισθόφυλλο, ένα βιαστικό φυλλομέτρημα, φτάνουν για να ξεκαθαρίσει το τοπίο».
Γεωργία Γαλανοπούλου
(2013) Άγρια Δύση, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2011) Η σχεδία, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2009) Επιστροφή, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2007) Ο μεγάλος Αμπάι, Εκδόσεις Καστανιώτη
(2005) Χρυσή ακτή, Εκδόσεις Καστανιώτη
(1999) Μύθοι της ανάπτυξης στους τροπικούς, Στοχαστής
(1996) Η αρχαιολογία της ανάπτυξης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
(1995) Από την Εδέμ στο καθαρτήριο, Εξάντας
(1994) Τοπογραφίες, Στοχαστής
(1993) Το παιγνίδι της ανάπτυξης, Τροχαλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου