Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

"ΑΟΡΑΤΟΣ" ΤΟΥ PAUL AUSTER

Χτισμένο σε τέσσερα μέρη που συνδέονται μεταξύ τους χωρίς να εξελίσσονται γραμμικά, το μυθιστόρημα του Paul Auster Αόρατος ξεκινάει στη Νέα Υόρκη την άνοιξη του 1967 όταν ο εικοσάχρονος Άνταμ Γουόκερ, φοιτητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και επίδοξος ποιητής, συναντάει τον αινιγματικό γάλλο Ρούντολφ Μπορν και τη λιγομίλητη, γοητευτική σύντροφό του Μάργκο. Πολύ γρήγορα ο Γουόκερ βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα νοσηρό τρίγωνο που οδηγεί σε μια ξαφνική, ανατριχιαστική πράξη βίας, η οποία θα αλλάξει την πορεία της ζωής του. Τρεις διαφορετικοί αφηγητές διηγούνται μια ιστορία αχαλίνωτης σεξουαλικής επιθυμίας και ασίγαστης αναζήτησης της δικαιοσύνης, η οποία εξελίσσεται, τόσο στον χρόνο, από το 1967 στο 2007, όσο και στον χώρο, από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι και αποκεί σ’ ένα απομακρυσμένο νησί της Καραϊβικής. 


Διαβάστε αποσπάσματα από το βιβλίο του Paul Auster
"Στα σκοτεινά χρόνια της νεότητάς μας, ο Γουόκερ και εγώ υπήρξαμε φίλοι. Μπήκαμε μαζί στο Κολούμπια το 1965, δύο δεκατετράχρονοι πρωτοετείς από το Νιου Τζέρσεϊ, και για τα επόμενα δέκα χρόνια κινηθήκαμε στους ίδιους κύκλους, διαβάσαμε τα ίδια βιβλία, μοιραστήκαμε τις ίδιες φιλοδοξίες. Στη συνέχεια, αποφοιτήσαμε και έχασα την επαφή μαζί του. Στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, συνάντησα κάποιον που μου είπε ότι ο Άνταμ ζούσε στο Λονδίνο (ή ενδεχομένως  στη Ρώμη, δεν είμαι σίγουρος) κι εκείνη ήταν η τελευταία φορά που άκουσα να αναφέρεται το όνομά του. Τα τελευταία τριάντα κάτι χρόνια, περνούσε πολύ σπανίως από το μυαλό μου, αλλά κάθε φορά που τον θυμόμουν, έπιανα το εαυτό μου να αναρωτιέται πώς είχε άραγε καταφέρει να εξαφανιστεί τελείως. Απ’ όλους τους νεαρούς απροσάρμοστους της μικρής μας παρέας του κολεγίου, ο Γουόκερ ήταν εκείνος που ξεχώρισα, ως τον πιο πολλά υποσχόμενο και θεώρησα ότι αργά ή γρήγορα θα άρχιζα να διαβάζω για τα βιβλία που έχει γράψει ή θα έπεφτα πάνω σε κάτι που δημοσίευσε σε κάποιο περιοδικό- ποιήματα ή νουβέλες, διηγήματα ή κριτικές, ίσως καμία μετάφραση ενός από τους αγαπημένους του Γάλλους ποιητές-, η στιγμή όμως αυτή δεν ήρθε ποτέ, και το μόνο που μπορούσα να συμπεράνω ήταν ότι το αγόρι που προοριζόταν για μια ζωή αφιερωμένη στη λογοτεχνία προχώρησε πιο πέρα και ασχολήθηκε με άλλα πράγματα. Πριν από λιγότερο από ένα χρόνο (την άνοιξη του 2007) έφτασα στο σπίτι μου στο Μπρούκλιν ένα πακέτο της εατιρία ταχυμεταφοράς UPS. Παρείχε το χειρόγραφο της ιστορίας του Γουόκερ για του Ρούντολφ Μπορν (το πρώτο μέρος αυτού του βιβλίου) μαζί με  μια συνοδευτική επιστολή από τον Άνταμ…."(σελ. 79-80).

"Ήταν όμως βίαιος άνθρωπος. Πίσω απ’ όλη την γοητεία και τα αστεία, υπήρχε πραγματική οργή, πραγματική βία. Αισθάνομαι άσχημα που το παραδέχομαι τώρα, αλλά νομίζω πως με διέγειρε. Δεν ήξερα ποτέ αν μπορούσα ή όχι  να τον εμπιστευτώ, δεν ήξερα ποτέ ποια θα ήταν η επόμενη του κίνηση.  Με χτύπησε μόνο εκείνη τη μία φορά, είχε όμως εμπλακεί σε αρκετούς καβγάδες όσο ήμασταν μαζί, σε καβγάδες με άλλους άντρες. Ξέρεις τον χαρακτήρα του, ξέρεις πως φέρεται όταν είναι μεθυσμένος. Νομίζω πως η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στην εποχή που ήταν στο στρατό, στον πόλεμο και σχετίζεται με τα φριχτά πράγματα που έκανε στη διάρκεια του πολέμου. Τα βασανιστήρια αιχμαλώτων. Κάποτε μου εξομολογήθηκε ότι είχε βασανίσει αιχμαλώτους στην Αλγερία. Το αρνήθηκε την επομένη, όμως δεν το πίστεψα, παρότι αυτό υποκρίθηκα. Είμαι σίγουρη ότι η αρχική του δήλωση ήταν αληθινή. Και το μαχαίρι που κουβαλούσε στην τσέπη του? Δεν σε φοβίζει αυτό? Οι άνθρωποι μου αρέσουν όπως είναι, Άνταμ. Δεν ρωτάω πολλά. Θεωρούσα ότι αν θα κουβαλούσε ή όχι μαχαίρι ήταν δική του υπόθεση. Ζούμε σ’ έναν επικίνδυνο κόσμο, έλεγε, και ένας άντρας πρέπει να είναι σε θέση να προστατέψει τον εαυτό του. Έπειτα από ότι έπαθες εκείνο το βράδυ στη Νέα Υόρκη, δεν μπορείς να πεις ότι έχει άδικο, έτσι δεν είναι"? (σελ. 175-176)

Δείτε το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα


Κριτικές

Ο καλύτερος Auster μέχρι σήμερα.
The Seattle Times (Το βιβλίο περιλαμβανόταν στα Καλύτερα Βιβλία του 2009 της εφημερίδας)

Άψογο στιλ, ψυχολογικό βάθος, ανεκτίμητη ιστορία και ένας υποβόσκων τόνος παραβολής. Έργο ενός ανυπέρβλητου μετρ.
The Sunday Times

Συμβαίνει μερικές φορές ένα μυθιστόρημα να είναι τόσο άρτιο, που να σου κόβει την ανάσα. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία.
The Boston Globe

Με την απαράμιλλη μαεστρία του στην ψυχογράφηση χαρακτήρων, ο Auster προσφέρει στους αναγνώστες ένα έργο συγκλονιστικής δύναμης το οποίο επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακά εφευρετικούς αμερικανούς συγγραφείς της εποχής μας.
Metaixmio.gr

Μόλις τελειώσετε το μυθιστόρημα του Paul Auster  θα θέλετε να το διαβάσετε ξανά. Θα θέλετε να το ξαναδιαβάσετε γιατί στο τέλος θα αντιληφθείτε ότι δεν έχετε καταλάβει τίποτα από όλα όσα συνέβησαν πριν. Ο «Αόρατος» κινήται γρήγορα, εύκολα, κατά κάποιον τρόπο ελικοειδώς. Θα αντιληφθείτε ότι υπήρχαν μέρη του βιβλίου που πρέπει να τους είχατε δώσει μεγαλύτερη προσοχή και ότι χάσατε σημαντικές ιδέες και πράγματα που επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες. Ο «Αόρατος» είναι μια αμερικάνικη πρόζα, ευκρινής, γρήγορη και καλαίσθητη.
New York Times 


Ο Πολ Όστερ (Paul Auster) γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1947 στο Νιου Τζέρσεϊ από γονείς πολωνοεβραϊκής καταγωγής. Απόφοιτος του πανεπιστημίου Κολούμπια, μετά τις σπουδές του στην αγγλική, γαλλική και ιταλική λογοτεχνία έζησε για ένα διάστημα στη Γαλλία, όπου έκανε τα πρώτα του βήματα στον λογοτεχνικό χώρο ως μεταφραστής (από τα γαλλικά) και ποιητής.
Το πρώτο του πεζογραφικό βιβλίο είναι το αυτοβιογραφικό δοκίμιο The Invention of Solitude (1982): Στον πυρήνα του βιβλίου βρίσκεται ο θάνατος του πατέρα του, Σάμιουελ, και η κατάρρευση της σχέσης του με την πρώτη του σύζυγο, τη διηγηματογράφο και μεταφράστρια Λίντια Ντέιβις.  
Ακολούθησε η Τριλογία της Νέας Υόρκης: City of Glass (1985), Ghosts (1986) και The Locked Room (1986), μεταμοντέρνες παραλλαγές της ιστορίας μυστηρίου που έτυχαν πολύ θερμής κριτικής υποδοχής και τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς. Έχει γράψει το σενάριο των ταινιών Smoke και Blue in the Face (Καπνός και Λίγος καπνός ακόμα, αντίστοιχα - 1995) τις οποίες σκηνοθέτησε από κοινού με τον Γουέιν Γουάνγκ. Ακόμα έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε τις ταινίες Lulu on the Bridge (Ερωτευμένοι ως την αιωνιότητα, 1998) και The Inner Life of Martin Frost (2007). 
Ο Όστερ ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης  και είναι παντρεμένος με τη συγγραφέα Σίρι Χούστβεντ και έχει μια κόρη, τη Σοφί, τραγουδίστρια, ηθοποιό και μοντέλο.  Με την προηγούμενή του σύζυγο, τη Λίντια Ντέιβις, έχουν έναν γιο, τον Ντάνιελ.
Είναι μέλος της Αμερικάνικης Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων.


Πηγές: 
metaixmio.gr
Culturenow.gr
Nytimes.com

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ Β' ΜΕΡΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ


O Β’ παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε όταν η Αγγλία και η Γαλλία αποφάσισαν να εναντιωθούν στις επεκτατικές βλέψεις της Γερμανίας. Από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως πόλεμος “αστραπή" λόγω των απανωτών χιτλερικών νικών που ακολούθησαν. Ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος κατέληξε στην κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους της Ευρώπης από τους Γερμανούς, ενώ η επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης επισφράγισε τα σχέδια του Χίτλερ για μια ενιαία ναζιστική Ευρώπη.

 Όπου επικράτησαν οι Γερμανοί, οι χώρες της Ευρώπης γνώρισαν τη "Νέα Τάξη", που σήμαινε την πολιτική υποταγή των κατακτημένων κρατών στη Γερμανία, τη στέρηση κάθε ελευθερίας, την οικονομική λεηλασία, την καταδίωξη και εξόντωση των απανταχού στην Ευρώπη Εβραίων και άλλων "ανεπιθύμητων" πληθυσμιακών ομάδων, όπως των Τσιγγάνων. 

Με αφορμή τα γεγονότα του Β’ παγκοσμίου πολέμου και γνωρίζοντας την ανάγκη των ανθρώπων για βαθύτερη γνώση της ιστορία, πολλοί ιστορικοί έλληνες και ξένοι έχουν γράψει βιβλία, διαφωτίζοντας το αναγνωστικό κοινό και προσφέροντάς του, όσο το δυνατόν, αντικειμενική και σφαιρική  εξιστόρηση των πραγμάτων. Παρακάτω σας παρουσιάζουμε τα βιβλία τριών ξένων ιστορικών, παγκοσμίου φήμης, οι οποίοι έχουν καταπιαστεί στο έργο τους με τα γεγονότα που συντάραξαν την ανθρωπότητα. 

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ 1940-1941: ΤΟ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΟΛΛΑΝΔΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ  MARTIN VAN CREVELD

Ήταν η εισβολή του Μουσολίνι στην Ελλάδα αντίθετη με τις επιθυμίες του Χίτλερ; Ήταν τα σχέδια του Φύρερ για την Ελλάδα αμιγώς αμυντικού χαρακτήρα; Με ποιον τρόπο επηρέασαν οι επιχειρήσεις των Γερμανών στα Βαλκάνια την επίθεσή τους εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης; Αυτά είναι λιγοστά από τα ερωτήματα στα οποία ο δρ. van Creveld δίνει νέες, ανατρεπτικού χαρακτήρα απαντήσεις. Ο συγγραφέας θέτει προς εξέταση μια εντελώς νέα ερμηνευτική προσέγγιση της συνολικής στρατηγικής της Γερμανίας κατά τα έτη 1940-1941, θεωρώντας κλειδί της υπόθεσης τη στάση που υιοθέτησε ο Χίτλερ απέναντι στην Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία.
Απορρίπτει τις "καθιερωμένες αντιλήψεις" και υποστηρίζει τα ακόλουθα: στην πραγματικότητα, ο Χίτλερ ενδιαφερόταν ζωηρά για τη Μεσόγειο και τις δυνατότητες που αυτή πρόσφερε για τη διεξαγωγή ενός "περιφερειακού" πολέμου κατά της Μεγάλης Βρετανίας· η επίθεση του Μουσολίνι εναντίον της Ελλάδας έγινε με τη συγκατάθεση του Χίτλερ ή, τουλάχιστον, με τη σιωπηρή ανοχή του· μετά τις 30 Νοεμβρίου 1940 ο Χίτλερ υπέβαλε κατ' επανάληψιν ειρηνευτικές προτάσεις προς την Ελλάδα, που απορρίφθηκαν από την Αθήνα εξαιτίας των βρετανικών πιέσεων· οι Ρουμάνοι, οι Βούλγαροι και οι Γιουγκοσλάβοι παρενέβαλαν σοβαρά εμπόδια στο σχέδιο της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα· ο επιχειρησιακός σχεδιασμός των Γερμανών ήταν ασαφής ως προς τους στόχους του μέχρι την τελευταία στιγμή· το πραξικόπημα της 27ης Μαρτίου 1941 στη Γιουγκοσλαβία και η επακόλουθη γερμανική εισβολή δεν επέφεραν καμία καθυστέρηση στη γερμανική επίθεση εναντίον της ΕΣΣΔ.
Καρπός μιας διεξοδικότερης διερεύνησης του θέματος, η εν λόγω ερμηνευτική προσέγγιση συνιστά μια επανεκτίμηση της συνολικής στρατηγικής του Χίτλερ κατά την κρίσιμη περίοδο από τον Ιούνιο του 1940 έως τον Ιούνιο του 1941 - ιδίως σε ό,τι αφορά τις σχέσεις  του με την Ιταλία, τις αντιλήψεις του για την "περιφερειακή" στρατηγική και τους λόγους που τον οδήγησαν στην επίθεση εναντίον της Ελλάδας.

Έχουν πει για το βιβλίο:
«Το παρόν συγγραφικό έργο, που είναι βασισμένο σε πολυάριθμες αδημοσίευτες αρχειακές πηγές, ορισμένες από τις οποίες δεν αξιοποιήθηκαν επαρκώς κατά το παρελθόν, προσφέρει μια διαφορετική, ανατρεπτική θεώρηση της στρατηγικής των Γερμανών στη σημαντικότερη ίσως περίοδο του πολέμου».

«Η έκδοση του νέου αυτού βιβλίου του Martin van Creveld, είναι βέβαιο ότι θα δώσει τη δυνατότητα στους ανα­γνώστες να συνειδητοποιήσουν τις πραγματικές διαστάσεις της γερμανικής εκστρατείας στα Βαλκάνια και να αν­τιληφθούν τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη συνολική στρατηγική του Χίτλερ και στην πολιτική του έναντι των Βαλκανίων».


ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ NORMAN STONE

Μετά την ερήμωση και την καταστροφή του Μεγάλου Πολέμου, ο καθένας περίμενε ότι μια ειρήνη διαρκείας θα ήταν το πρώτο μέλημα για τους άρχοντες του κόσμου. Αντί γι’ αυτό, όμως, οι νικητές προτίμησαν να εκδικηθούν και επέβαλαν επαχθείς, προσβλητικούς όρους στις συνθήκες με την ηττημένη Γερμανία. Όπως περιγράφει ο Νόρμαν Στόουν, οι συνέπειες αυτής της στρατηγικής ήταν παραπάνω από ολέθριες. Ο Αδόλφος Χίτλερ εκμεταλλεύτηκε την απελπισία και την απόγνωση του γερμανικού λαού και κατόρθωσε να κερδίσει την τυφλή εμπιστοσύνη της πλειονότητας εξαιτίας των υποσχέσεων που έδωσε για ανάκτηση της γερμανικής ισχύος και αξιοπρέπειας. Με επιτήδειους χειρισμούς, στρίμωξε τους νικητές του Μεγάλου Πολέμου και, εισβάλλοντας στην Πολωνία, τους ανάγκασε να του κηρύξουν τον πόλεμο. Ουσιαστικά, ο Χίτλερ χειραγώγησε τις ευρωπαϊκές παθογένειες, τις εχθρότητες και το μίσος και πυροδότησε ένα μηχανισμό ο οποίος, ενισχυμένος από τις πιο δηλητηριώδεις ρατσιστικές ιδεολογίες και τα πιο εξελιγμένα όπλα μαζικής καταστροφής, οδήγησε σε μιαν ανεπανάληπτη παγκόσμια σύρραξη. 


 Έχουν πει για το βιβλίο:

«Με τη Συνοπτική Ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Στόουν παρουσιάζει με αξιοζήλευτη ακρίβεια την πιο θανάσιμη σύγκρουση στην ανθρώπινη ιστορία και εντοπίζει τα αίτια που την προκάλεσαν μέσα στις στάχτες του Πρώτο Παγκοσμίου Πολέμου».

«Με το κύρος και την αξιοπιστία που τον διακρίνει, ο Νόρμαν Στόουν προσφέρει στους αναγνώστες μια συνοπτική και, ταυτόχρονα, επαρκέστατη εικόνα των αιτίων, της κλιμάκωσης και των ολέθριων συνεπειών της πιο τρομερής σύγκρουσης που γνώρισε η ανθρωπότητα. Η Συνοπτική Ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου συνιστά μιαν ανεκτίμητη συμβολή στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τον εικοστό αιώνα και τον πόλεμο που καθόρισε τα πεπρωμένα της ανθρωπότητας όσο κανένα άλλο».



Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΙΤΛΕΡ: ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ  ΤΟΥ ΒΡΕΤΑΝΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ  MARK MAZOWER

Η αυτοκρατορία του Χίτλερ αποτέλεσε τη μεγαλύτερη, πιο βάναυση και πιο φιλόδοξη αναδιάταξη της Ευρώπης που επιχειρήθηκε ποτέ στην ιστορία της. Το μέλλον για το οποίο την προόριζε ήταν μια νέα φυλετική τάξη πραγμάτων στηριγμένη στο ξερίζωμα, την επανεγκατάσταση και την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων. Ο φιλελευθερισμός, η δημοκρατία, το διεθνές δίκαιο, οι πιο στοιχειώδεις κανόνες συνύπαρξης καταλύθηκαν.
Το βιβλίο χαρτογραφεί το φουτουριστικό τοπίο της ναζιστικής αυτοκρατορικής φαντασίας: από τα όνειρα των οικονομολόγων να μετατρέψουν την Ευρώπη σε μια τεράστια οικονομική αγορά  για τα γερμανικά συμφέροντα μέχρι τα σχέδια του ίδιου του Χίτλερ για νέους διηπειρωτικούς αυτοκινητόδρομους που θα διέσχιζαν τις εθνοκαθαρμένες ρωσικές στέπες, κι από κει μέχρι τις φαντασμαγορικές θεωρίες του επιτελείου και των Ες-Ες περί ολοκληρωτικού πολέμου, Τελικής Λύσης και μακραίωνης πολιτικής κυριαρχίας. Πάνω απ' όλα, αυτή η ανατριχιαστική περιγραφή δείχνει τι συνέβη όταν τέτοιες ιδέες συναντήθηκαν στ' αλήθεια με την πραγματικότητα.
 Μετά τους πρώτους θριάμβους στα πεδία των μαχών, η χρεοκοπία του πολιτικού οράματος των ναζί για την Ευρώπη άρχισε να γίνεται φανερή: καθώς οι σύμμαχοί τους αποσύρονταν και η Νέα Τάξη καταποντιζόταν σε αλλεπάλληλες στρατιωτικές αποτυχίες, αυτό που έμενε πίσω ήταν μια ήπειρος διαβρωμένη από τη συνεργασία, εξαθλιωμένη από τη λεηλασία και την εκμετάλλευση, τσακισμένη από την τρομοκρατία, τη γενοκτονία και τη μαζική καταστροφή. Πρόκειται για ένα τραύμα που σημάδεψε ανεξίτηλα την Ευρώπη και άλλαξε ριζικά τη θέση της στον κόσμο.

Έχουν πει για το βιβλίο:
«Η αυτοκρατορία του Χίτλερ προσφέρει μια νέα, σφαιρική αποτίμηση αυτής της εμπειρίας, μια αποκαλυπτική εικόνα του μέλλοντος που δεν ήρθε ποτέ και μια πρωτότυπη ερμηνεία του ακατανόητου εφιάλτη που πρόλαβε παρ' όλα αυτά να γίνει η Ευρώπη για αναρίθμητους κατοίκους της και για ολόκληρο τον κόσμο».

«Αντλώντας από ένα πρωτόγνωρο φάσμα πηγών, ο Μαρκ Μαζάουερ αποκαλύπτει πώς οι ναζί σχεδίασαν, διατήρησαν και εντέλει έχασαν την ευρωπαϊκή αυτοκρατορία τους και ποιο ήταν το όραμα του κόσμου που θα είχε φτιάξει ο Χίτλερ αν είχε κερδίσει τον πόλεμο».




Πηγές:
http://www.pemptousia.gr/2013/04/50119/

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

ΑΦΙΕΡΩΜΑ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ- Α ΜΕΡΟΣ: ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος αποτελεί ένα δημοφιλές πεδίο της Ιστορίας στον βαθμό που να αποτελεί και λαϊκό ανάγνωσμα. Συγγραφείς από όλο τον κόσμο, εμπνευσμένοι από την κτηνωδία του Β’ παγκοσμίου πολέμου έχουν γράψει μυθιστορήματα, τα οποία περιέχουν γεγονότα, αληθινά ή παραποιημένα για την εξυπηρέτηση των σκοπών της μυθιστορηματικής πλοκής. 
Σας προτείνουμε τέσσερα μυθιστορήματα το ανάγνωσμα των οποίων θα σας δώσει μία πλήρη εικόνα για τον πόλεμο που άλλαξε τον χάρτη της Ευρώπης, για τις προσωπικότητες των ηγετών που τον υποκίνησαν, για την ζωή του λαού αλλά και για τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά κίνητρα του πολέμου. Ίντριγκες, οδύνη, χωρισμοί, αγάπη, ψέμα, μίση, ηρωισμός, ζωή και θάνατος συνθέτουν τα πορτρέτα των παρακάτω μυθιστορημάτων. 


ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ- ΤΟ ΚΛΑΣΣΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΤΟΥ ΧΑΝΣ ΦΑΛΑΝΤΑ


Το κλασικό μυθιστόρημα του Χανς Φάλλαντα Μόνος στο Βερολίνο (που κυκλοφορέι στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πόλις, μετάφραση Αντζη Σαλταμπάση, 2008), με θέμα την αντίσταση ενός μικροαστικού, καθημερινού ζευγαριού Γερμανών εναντίον των ναζί. Πρόκειται για δύο ανθρώπους  χωρίς κάτι το ξεχωριστό, που όμως αποφασίζουν να εναντιωθούν στο ναζιστικό καθεστώς, και μάλιστα σε μια περίοδο που αυτό θριαμβεύει με συνεχείς στρατιωτικές νίκες. Δυο άνθρωποι που με μόνο σημείο αναφοράς το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αισθάνονται την ανάγκη και την υποχρέωση να διαφοροποιηθούν από το μαζικό παραλήρημα του ηγέτη που οδηγεί σε θριάμβους, δυο άνθρωποι που πρώτα απ’ όλα αναζητούν δικαιοσύνη στα δικά τους απλά μέτρα. Το βιβλίο αναπλάθει την ιστορία τους, το πρώτο τους ξέσπασμα, τη δράση τους (έγραφαν κάρτες και επιστολές κατά του Χίτλερ και τις άφηναν σε πολυσύχναστα σημεία – απλοί άνθρωποι, απλή δράση), το κυνηγητό απ’ την Γκεστάπο, τη σύλληψη και την καταδίκη τους σε θάνατο. Η ιστορία δεν εκτυλίσσεται στο (θεωρούμενο) τυπικό περιβάλλον της εποχής (στρατός, SS, όπλα, μάχες κ.λπ.), αλλά σε μια λαϊκή πολυκατοικία του Βερολίνου. Ο περίγυρος των δύο αυτών ανθρώπων είναι επίσης απλοί άνθρωποι: ο μικροαπατεώνας που θέλει να πιάσει την καλή, ο φανατισμένος νεαρός που θέλει να γίνει στέλεχος του καθεστώτος, ο καριερίστας αστυνομικός, η χωρισμένη κυρία που θέλει πια να ζήσει ήρεμα… Τέτοιοι άνθρωποι είναι αυτοί που περιβάλλουν τους δύο πρωταγωνιστές του βιβλίου τους, με τις επιθυμίες τους, τους μικρούς στόχους τους, τις βλέψεις τους, τους φόβους και τγις ενοχές τους. Το εξώφυλλο του βιβλίου φιλοξενεί μια φωτογραφία της Σόφι Σολ, της πιο «επιφανούς» άσημης Γερμανίδας που αντιστάθηκε στο ναζιστικό καθεστώς.


Είπαν για το βιβλίο…
«Το «Μόνος στο Βερολίνο» ανήκει στην κατηγορία των «δυνατών» βιβλίων: δεξιοτεχνική πλοκή, δουλεμένοι και πειστικοί χαρακτήρες, σαφή και καθαρά (και διόλου απλοϊκά) μηνύματα και συμβολισμοί. Ειδικά η πλοκή και η απόδοση των γεγονότων είναι υποδειγματικά. Αν μάλιστα λάβει κανείς υπόψη πότε γράφτηκε το βιβλίο, η αξία του συγγραφέα μεγεθύνεται: ούτε «φτηνά κατηγορώ» (για τους πολλούς που έβλεπαν και δεν αντιδρούσαν) ούτε ηρωοποίηση και άλλοθι («ναι, υπήρχαν και καλοί Γερμανοί τότε»), ούτε ρητορικά και ιδεολογικά ξεσπάσματα, ούτε μηνύματα παρηγορίας, ούτε happy end. Μόνο το ψηφιδωτό του ζόφου». 
Χρήστος Ζαρίφης

«Με ιδιαίτερο ρεαλισμό και πεζογραφική επιδεξιότητα ο Φάλαντα, μέσα από το έργο του «Μόνος στο Βερολίνο»,  περιγράφει, πραγματικά με τρόπο μοναδικό, την καθημερινή ζωή των Γερμανών πολιτών, Εβραίων και μη, και την αντίσταση που πρόβαλαν στον ναζισμό «άγνωστοι» άνθρωποι. «Ανώνυμοι» καθημερινοί αγωνιστές που θυσίασαν την ζωή τους στον πόλεμο εναντίον του φασισμού και του ναζισμού. Και γι’ αυτούς τους «άγνωστους» ήρωες, ο Φάλαντα, δημιουργεί ένα κάδρο δράσης και συναισθημάτων που θα υπάρχει στο πέρασμα των χρόνων και θα προκαλεί θύμησες και θα φοβίζει… τον φόβο!»
Πάνος Ραμαντάζης, left.gr

«Ο Φάλαντα γράφει συνειδητά σε απλό ύφος, όπου δεν υπάρχουν οι μεγάλες και δύσκολες περιγραφές, αλλά κυριαρχεί η άμεση αφήγηση και η πολύ διεισδυτική αποτύπωση των χαρακτήρων, η πειστική ανάλυση των σκέψεων και των κινήτρων όλων των προσώπων, τα οποία δείχνουν ρεαλιστικά και ανθρώπινα. Γι’ αυτό και είναι πράγματι εντυπωσιακό πως ένα μυθιστόρημα που σύμφωνα με τα λόγια του συγγραφέα μοιάζει με "ζοφερό πίνακα" ("περισσότερο φως θα έμοιαζε με ψέμα") και που το τέλος της ιστορίας είναι λίγο πολύ προδιαγεγραμμένο, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον των αναγνωστών ως την τελευταία στιγμή»
Γιάννης Κούτρας


ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΜΕ ΤΑ ΘΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΙΚ ΛΑΡΣΟΝ

Βερολίνο 1933: Ο χαμηλών τόνων καθηγητής Γουίλιαμ Ντοντ φτάνει στην Ευρώπη, συνοδευόμενος από την οικογένειά του, τη σύζυγό του, τον γιο του και τη φλογερή κόρη του τη Μάρτα, ως ο νέος  πρεσβευτής των ΗΠΑ στη χιτλερική Γερμανία. 
Η οικογένεια των Αμερικανών θα βρεθεί σε μια πόλη με τα πιο εντυπωσιακά και αβανγκάρντ κτίρια στον κόσμο, όπου κυριαρχούν η ενέργεια και η αισιοδοξία. Τα θέατρα, οι συναυλιακοί χώροι και τα καφέ είναι πάντα κατάμεστα, στους δρόμους κυκλοφορεί ένα καλοντυμένο και γοητευτικό πλήθος. Η Μάρτα βρίσκει τη «Νέα Γερμανία» απολύτως συναρπαστική – πέφτει από τη μια αγκαλιά στην άλλη ενθουσιασμένη από τους φερέλπιδες γερμανούς αξιωματικούς.
 Καθώς κυλά ο πρώτος χρόνος της θητείας του Ντοντ, οι μέρες της οικογένειας είναι γεμάτες ένταση, ίντριγκα και έρωτες. Η κατάληξή τους όμως θα είναι ο απόλυτος τρόμος όταν ένας φονικός σπασμός βίας θα βουτήξει την πόλη στο αίμα και θα αποκαλύψει τον πραγματικό χαρακτήρα του Χίτλερ και τις τερατώδεις φιλοδοξίες του.Καλώς ήρθατε στον Κήπο με τα Θηρία. Κυκλοφορεί με νέο εξώφυλλο και σε χαμηλότερη τιμή. 

Είπαν για το βιβλίο…

Ένα απολαυστικό βιβλίο που αξίζει να γίνει μπεστ σέλερ.
The Washington Post

Χάνεσαι αργά μέσα σ’ έναν εφιάλτη όπου η λογική και η ηθική ανατρέπονται…Δυνατό, άμεσο, ανησυχητικό. 
Vanity Fair

Το πλέον γοητευτικό έργο του Λάρσον… Δεν υπάρχει ανάλογο της ιστορίας που στήνει ο συγγραφέας… Πλούσια σε γεγονότα, πολυπρόσωπη, δυνατή και δηκτική… μια αληθινή ιστορία που σε ταξιδεύει.
New York Times

Καθηλωτικό. Η αφήγηση ενός εφιάλτη. Θέτει για άλλη μια φορά το ερώτημα: σε ποιο βαθμό αγριότητας μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη φύση και τι πρέπει να γίνει για να εξημερώσουμε το θηρίο.
The Seattle Times

Ένα καταπληκτικό ιστορικό αφήγημα. 
Newsweek

Ο Λάρσον είναι υπέροχος συγγραφέας… Καταπληκτικός στη δημιουργία ολοκληρωμένων χαρακτήρων με λίγες κοφτές πινελιές.
New York Times Book Review

ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ -ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΣΡΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Το βιβλίο περιγράφει την έρευνα που έκανε η Παπαϊωάννου με την οικογένεια του Μιχάλη Κουτλάκη, ειδικά μαζί με την ανιψιά του, σε ιταλικά μυστικά αρχεία και γερμανικά αρχεία της Κατοχής, αλλά και μιλώντας με ανθρώπους που τον ήξεραν στο νησί του, την Κάσο. Το βιβλίο είναι ουσιαστικά η ιστορία μιας (πολύ καλής) έρευνας - τα όποια κενά στην αφήγηση καλύπτονται με μυθιστορηματική ροή. Τα ιστορικά στοιχεία συνδυάζονται με τη μυθοπλασία, ζωντανεύοντας έτσι όλη την ιστορία των Δωδεκανήσων μαζί μ’ ένα οικογενειακό και πολιτικό δράμα κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης για την Ελλάδα περιόδου. 
Γνωστή από τη δουλειά της στους «Νέους Φακέλους» στο κανάλι του Σκάι, η πολύ καλή δημοσιογράφος Σοφία Παπαϊωάννου αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ένα μυστικό που μετράει εφτά δεκαετίες: τι απέγινε ο Κασιώτης Μιχάλης Κουτλάκης, που συνελήφθη απ’ τους Ιταλούς και οδηγήθηκε στη φυλακή της Ρόδου το 1943. 
Δείτε εδώ το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα

Είπαν για το βιβλίο…
“Η Παπαϊωάννου προσπαθεί να ξεγελάσει τη δημοσιογραφική της φύση ή, τέλος πάντων, να τη συμβιβάσει με τη διάθεση για μυθιστορηματική γραφή. Το «Κρυμμένο στο Αιγαίο» είναι μία αληθινή ιστορία ζωής που διαβάζεται με διαφορετικούς τρόπους. Μπορείς να την αντιμετωπίσεις σαν ένα καλογραμμένο ρεπορτάζ, μία δημοσιογραφική αφήγηση που σε σμίκρυνση θα ήταν δισέλιδο σε κυριακάτικη έκδοση. Σε υποχρεώνει, όμως, να τη δεις και αλλιώς, ως ένα μυθιστόρημα”.
Κώστας Γιαννακίδης

“Αποκαλύπτεται μια ιστορία που μπλέκει τα γεγονότα του μικρού νησιού με τις πιο σημαντικές στιγμές της νεότερης Ελλάδας και την παγκόσμια μοίρα. Ένα βιβλίο γραμμένο με συγκίνηση για την Ελλάδα, τη θάλασσα της και έναν νέο που τα είχε όλα, αλλά διάλεξε να παλέψει για ένα ιδανικό”. 

ΆΓΓΕΛΟΣ Η ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΤΗΣ ΙΖΑΜΠΕΛΑ ΠΑΛΑΣΚΑ

Ναι, υπήρχε ένας Έλληνας που είχε την άνεση να είναι συνομιλητής του Χίτλερ, να ανοίγει φιλοσοφικές συζητήσεις με τον περίφημο ναύαρχο φον Κανάρη, να είναι ο αγαπητός της οικογένειας Ζίμενς, φίλος  με διάφορους Γερμανούς αριστοκράτες και διπλωμάτες, καθώς και με αξιωματούχους του ναζιστικού καθεστώτος. Ταυτόχρονα να είναι συνομιλητής με τους στρατηγούς Μεταξά και Πλαστήρα ή να μοιράζει τις ώρες του με τον Μανιαδάκη και τον πατέρα Δημήτριο (Μπάλφουρ). Να είναι στα χρόνια της Κατοχής φίλος του Πάγκαλου και του Γονατά, του Ζέρβα, του Δημήτρη Γληνού και του Σοφιανόπουλου. Να τα έχει καλά με τους Γερμανούς, να προσπαθεί με επιμονή να δημιουργηθούν στην Ελλάδα τα Τάγματα Ασφαλείας και ταυτόχρονα να σώζει κομουνιστές και Εβραίους. Αυτός ήταν ο πατέρας μου κι εδώ σ' αυτό το βιβλίο έγραψα μερικές από τις περιπέτειές του, πολιτικές, επιχειρηματικές και -γιατί όχι;- κάποιες ερωτικές...

Είπαν για το βιβλίο…
«Η πιο σκοτεινή πλευρά της Κατοχής έρχεται στο φως. Ζήμενς, Χίτλερ, Μεταξάς, Φον Κανάρης. Γληνός, Πάγκαλος, Τσολάκογλου, Ι. Ράλλης, Μανιαδάκης, Ρολφ Μέρκελ, Ζέρβας, Δωσίλογοι, Τάγματα Ασφαλείας».

“Η Ιζαμπέλα Παλλάσκα, κόρη του κατηγορούμενου για δωσιλογισμό αλλά και αποκατεστημένο τελικά Ιωάννη Βουλπιώτη, λύνει τη σιωπή της, αφού συγκέντρωσε πολύτιμο αδημοσίευτο υλικό από το αρχείο του πατέρα της. Το μυθιστόρημα «Άγγελος ή Δαίμονας», στηρίζεται σε αυθεντικά γεγονότα και διηγείται την πολυτάραχη ζωή του”.

“Η συγγραφέας προσπάθησε στη διαδρομή αυτού του μυθιστορήματος να αποστασιοποιηθεί από το γεγονός ότι ο ήρωάς του είναι ο πατέρας της. Αφηγείται ως επί το πλείστον τα ιστορικά γεγονότα διανθισμένα με κομμάτια της προσωπικής του ζωής . Έτσι δεν διστάζει να περιγράψει περιστατικά που τα έχει πληροφορηθεί από τον ίδιο ή τα έχει συλλέξει από το ευρύτερο περιβάλλον . Οι γυναίκες του, ταξίδια σε κοσμοπολίτικα μέρη, ίντριγκες εξουσίας, ατμόσφαιρα μιας από τις πιο δύσκολες εποχές που σημάδεψε τις ζωές μας”.



Πηγές: 
www.in2life.gr
www.left.gr
www.culturenow.gr
www.lifo.gr
www.protagon.gr
www.metaixmio.gr



Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ TOM HARPER-Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΟΡΦΕΑ

Ποιος θα πληρώσει το τίμημα για την απόλυτη γνώση? Το νέο βιβλίο του Tom Harper, είναι γεμάτο μυστικά που πρέπει να μείνουν επτασφράγιστα αλλά και αλήθειες που για όποιον τις ανακαλύψει το τίμημα που θα πληρώσει είναι πολύ βαρύ. Θα αντέξει άραγε ο Τζόνα, ο οποίος πραγματοποιεί ένα ταξίδι στην Κάτω Ιταλία προκειμένου να εξιχνιάσει την υπόθεση της μυστηριώδους εξαφάνισης της γυναίκας του, να πληρώσει αυτό το τίμημα προκειμένου να βρει την γυναίκα του? Όσο ψάχνει τόσο ανακαλύπτει ότι η μυστηριώδης εξαφάνιση της Λίλι είναι σκοτεινή, μυστηριώδης και σπαρμένη με θανάσιμους κινδύνους.

Αθήνα 389π.χ
Ο Αθηναίος Πλάτωνας, δέκα χρόνια μετά την εκτέλεση του Σωκράτη, εγκαταλείπει την Αθήνα με προορισμό την Κάτω Ιταλία αναζητώντας το φίλο του Αγάθωνα, που έκανε το ίδιο ταξίδι πριν από αυτόν με σκοπό να αποκτήσει ένα πολύτιμο σύγγραμμα αδιευκρίνιστου περιεχομένου.  Ο Αθηναίος φιλόσοφος θα ακολουθήσει τα ίχνη του φίλου του, όμως σε κάθε βήμα του νιώθει πιο μακριά από την αλήθεια. ο Πλάτωνας καλείται κάθε φορά να ξετυλίξει το νήμα μιας αναζήτησης στα πιο χθόνια βάθη της γνώσης, προσπαθώντας να βρει τον Αγάθωνα.
«Δεν κατέγραψα ποτέ τις απαντήσεις στα σημαντικότερα μυστήρια, και ούτε σκοπεύω να το κάνω ποτέ»... Αυτή θα είναι η απάντησή του όταν επιστρέψει στην Αθήνα από το ταξίδι του στην Ιταλία... 
Τι κοινό έχουν το ταξίδι του Τζόνα και του φιλοσόφου Πλάτωνα και ποια είναι τα επτασφράγιστα μυστικά και τα μυστήρια με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι προκείμενου να σώσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα? Ποιος ή τι κρύβεται πίσω από τις δύο εξαφανίσεις? 

Διαβάστε αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Υποθέτω ότι κοιτάζοντας την θάλασσα καθένας βλέπει μια αντανάκλαση των προσδοκιών του. Ένας έμπορος βλέπει κέρδος, ένας ναύαρχος δόξα, ένας ήρωας, περιπέτεια. Στα δικά μου μάτια ήταν ένα κατασκότεινο στόμα, ορθάνοιχτο και απύθμενο. Τα καράβια που στριμώχνονταν γύρω από την λεκάνη φάνταζαν σαν δόντια, κίτρινοι αφροί και απόβλητα κάλυπταν τους πάσσαλους σαν πύο. Το χειρότερο από όλα ήταν το ίδιο το νερό. Τα ύπουλα κύματα ανοίγονταν εμπρός μου ρουφώντας με μέσα στον εφιάλτη μου. Ένιωθα το έδαφος να ανασαλεύει κάτω από τα πόδια μου. Κόμποι ιδρώτα σχηματίστηκαν στο μέτωπο μου. Ο Γλαύκωνας με άρπαξε από το μπράτσο. «Είσαι άρρωστος?» Του έγνεψα καθησυχαστικά και απέστρεψα αποφασιστικά την προσοχή μου από την θάλασσα. Πίσω από την στοά πρόσεξα την σφηνοειδή σκεπή του ναού της Αφροδίτης. «Σκέφτομαι να πάω να προσευχηθώ στην Αφροδίτη πριν φύγω». Δεν με πίστεψε. «Δεν σου έφτασε η επίσκεψη στους Δελφούς κι εκείνο το κριάρι που θυσίασες στον Ποσειδώνα χθες?». Δεν το είχα ξεχάσει. Το ζώο που κατένευε καθώς ράντιζα με νερό το κεφάλι του, τη μουντή λάμψη του μαχαιριού του ιερέα, το αίμα που ξεχύθηκε στην γούρνα του βωμού και τα σπλάχνα που συστρέφονταν σαν κουβάρι από χέλια. «Ο ιερέας είπε ότι οι οιωνοί ήταν καλοί», μου θύμισε ο Γλαύκωνας. Το στόμα που συσπάστηκε καθώς άρθρωνε τις λέξεις. «Αν πιστεύεις το αντίθετο, ίσως θα έπρεπε να μείνεις». Δια κινδύνευσα άλλη μια ματιά προς το λιμάνι. Η ζοφερή αντανάκλαση είχε χαθεί. Το μόνο που είδα ήταν καράβια. Πάμε (σελ.14-15).

«Κάθισε στην όχθη με το laptop του. Το δάχτυλό του έτρεμε πάνω από το πληκτρολόγιο καθώς σχημάτιζε την λέξη στην οθόνη: «ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΙ». Γιατί πληθυντικός? Ήταν μια λέξη που για κάποιο άγνωστο λόγο ήρθε αυτόματα στο νου του, ένα είδος πολιτιστικής στενογραφίας. Ήταν λοιπόν τόσο συχνό φαινόμενο ώστε να έχει χαραχτεί τόσο βαθιά στο συνειδητό μας? Όπως αποδείχτηκε, ήταν αρκετά σύνηθες, ώστε η κυβέρνηση να του αφιερώνει ολόκληρο τμήμα του κόμβου της. Κατέληξε ότι έπρεπε να αναφέρει την υπόθεση στο Υπουργείο Εξωτερικών. Μπήκε στην αντίστοιχη σελίδα και ενώ άρχισε να σχηματίζει τον αριθμό που έδιναν, δίστασε τόση ώρα μπροστά από το τελευταίο ψηφίο, ώστε τελικά έπεσε η γραμμή. Σαν ερωτοχτυπημένος έφηβος που μαζεύει το κουράγιο του για να τηλεφωνήσει στο κορίτσι των ονείρων του. Ύστερα από λίγο κατάφερε να σχηματίσει ολόκληρο το νούμερο. Είπε στην τηλεφωνήτρια του κέντρου τι ήθελε και ύστερα από λίγο ακούστηκε στο τηλέφωνο μια νεανική φωνή. Ο Μάρτιν όπως του είπε πρόσφερε χιλιοπροβαρισμένη συμπαράσταση και  κράτησε το όνομα  της Λίλι, την περιγραφή της και την τοποθεσία που εθεάθη την τελευταία φορά» (σελ.100-101). 

Δείτε το στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα εδώ.

Μερικά από τα βιβλία του ίδιου συγγραφέα στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα: 






Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

ΑΦΙΕΡΩΜΑ- ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οι γονείς χρειάζονται βοήθεια για να καθοδηγήσουν με ασφάλεια τα παιδιά τους  στον αβέβαιο κόσμο στον οποίο ζουν. Αναμφίβολα το έργο του γονέα ανέκαθεν ήταν και παραμένει ένα δύσκολο εγχείρημα, καθώς οι αποφάσεις που καλείται να πάρει σχετικά με τον τρόπο διαπαιδαγώγησης των παιδιών του είναι πολύ σημαντικές για την διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού και για την μελλοντική του ζωή.
 Τα προβλήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος ο σύγχρονος γονιός και για τα οποία πρέπει να μιλήσει στο παιδί του αλλά και να το καθοδηγήσει είναι κυρίως οικονομικής, κοινωνικής, τεχνολογικής φύσης. Παρακάτω σας παρουσιάζουμε κάποια βιβλία γνωστών ψυχολόγων οι οποίοι καταπιάνονται με τα προαναφερθέντα προβλήματα και συμβάλουν με τον λόγο τους στο δύσκολο έργο του γονέα καθοδηγώντας τον και κάνοντάς τον να καταλάβει τι συμβαίνει στο παιδί του και γιατί. 

Μιλώ για την κρίση με το παιδί (εμπιστευτική επιστολή σε μεγάλους που σκέφτονται) του Νίκου Σιδέρη
                                                                                                   
Η κρίση είναι για όλους, μεγάλους και μικρούς, δοκιμασία. Υλική και ψυχική. Ιδιαίτερα μέσα στην καταιγίδα, το παιδί περιμένει από τους μεγάλους να του παράσχουν ασπίδα και χάρτη. Προστασία και προσανατολισμό. Ομπρέλα και λόγια. Να σταθούν πλάι του και να μιλήσουν μαζί του.  Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της συνομιλίας; Πότε θα μιλήσει ο μεγάλος στο παιδί για την κρίση; Τι θα του πει; Και, το σπουδαιότερο, πώς θα του μιλήσει;
Το βιβλίο αυτό προσεγγίζει τέτοια ερωτήματα με τρόπο κατανοητό και άμεσα εφαρμόσιμο στην πράξη. Οι απαντήσεις του βασίζονται σε διεισδυτικές αναλύσεις των ψυχολογικών πτυχών της κρίσης και σε βαθιά γνώση του κόσμου των παιδιών. Παρέχοντας  πολύτιμα εργαλεία σε γονείς, δασκάλους, παιδαγωγούς, αλλά και σε κάθε μεγάλο που έχει ζωτική σχέση με το παιδί ή ευθύνη για την εξέλιξή του: ειδικούς ψυχικής υγείας, κοινωνικούς λειτουργούς, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, συγγραφείς βιβλίων για παιδιά…

Αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Ο φόβος είναι δύο ειδών έλλογος και άλογος. Έλλογος φόβος είναι εκείνος που πηγάζει από μία επαρκώς ρεαλιστική εκτίμηση της κατάστασης, των ενδεχόμενων εξελίξεων και των επερχόμενων κινδύνων που εμπεριέχονται εκεί. Αντιπροσωπεύει ζωτικό μηχανισμό προστασίας από την άγνοια ή την άρνηση του κινδύνου, καθώς και από την ροπή των ανθρώπων να εκλαμβάνουν τις φαντασίες τους ως πραγματικότητες με ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Ο άλογος φόβος, από την άλλη, δεν χαρακτηρίζει την κατάσταση πραγμάτων αλλά την υποκειμενική τους αναπαράσταση. Όπου όχι μόνο υπαρκτές απειλές διογκώνονται και παραμορφώνονται σε σημείο που γίνονται ψυχοδιανοητικά ανοικονόμητες, δεν τις χωράει  ο νους και προκαλούν «σοκ και δέος», σύμφωνα με την καθιερωμένη έκφραση όλων όσων βομβαρδίζουν ξένες χώρες. Αλλά και αναφύονται στο ψυχικό τοπίο απειλές και κίνδυνοι που σχετίζονται με οντότητες και σενάρια πλασματικά, ανυπόστατα- με πλεκτάνες και μπαμπούλες που τόσο σαγηνεύουν τις διάφορες «θεωρίες συνωμοσίας» (σελ.84-85)».

«Συζητώντας και παρατηρώντας την κατάσταση, η αίσθησή μου είναι ότι η πιο πυκνή, πικρή και τραγική σύνοψη ως προς την εμπειρία της παρούσας κρίσης τοποθετείται στην πλευρά των γονέων. Δεν αναφέρεται «στους μεγάλους» γενικά. Αλλά, με τρόπο σημαδιακό και ιδιαίτερο, στους μεγάλους που είναι γονείς. Και συνίσταται σε μια μέχρι πρότινος, αδιανόητη, ρητή ή εξηπονοούμενη ευχή τους, που όλο και συχνότερα διατυπώνεται σε διάφορες περιστάσεις και περιβάλλοντα ομιλίας: να δουν τα παιδιά τους να φεύγουν από την Ελλάδα- από αυτή την τελειωμένη χώρα. Αν κοιτάξουμε μισό αιώνα πίσω στη μεταπολεμική Ελλάδα της δεκαετίας του 70’ , η ξενιτιά, ο εκπατρισμός ήταν συμφορά, σπαραγμός, κατάρα.. Δηλαδή καίριο ψυχικό τραύμα και για τους γονείς και για τα παιδιά  τους που ξενιτεύονταν (σελ.103-104)».

Δείτε το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα εδώ.

Επάγγελμα γονέας της Βασιλικής Παππά 
             
«Eίναι επάγγελμα το να είναι κάποιος γονιός;» Πολλές απόψεις έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα. Aν προσδιορίσουμε με αυτό τον τρόπο τη γονική ιδιότητα και την άσκηση του γονικού ρόλου, θα συμφωνήσουμε ότι πρόκειται για το πιο σημαντικό και συναρπαστικό αλλά συνάμα και το πιο δύσκολο και απαιτητικό «επάγγελμα».
Tο βιβλίο αυτό ασχολείται με την παρουσίαση των ψυχολογικών τύπων γονέων και τις συμπεριφορές των παιδιών που σχετίζονται με αυτούς. Στο πρώτο μέρος γίνεται αναφορά στα χαρακτηριστικά των γονέων σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο των παιδιών. Στο δεύτερο μέρος γίνεται η παρουσίαση των ψυχολογικών τύπων γονέων και των αντίστοιχων συμπεριφορών των παιδιών και, τέλος, στο τρίτο μέρος παρουσιάζεται ο ρόλος της Συμβουλευτικής των γονέων και των Σχολών Γονέων και η σημαντική συνεισφορά τους στην ενδυνάμωση του γονικού ρόλου.

Αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Εξ’ αιτίας της αναμφισβήτητης δυσκολίας του ρόλου τους και των μεγάλων ευθυνών που είναι σύμφυτες με αυτό το ρόλο, οι γονείς συχνά αμφιβάλλουν για τις αποφάσεις που πρέπει να πάρουν σχετικά με τα παιδιά τους, αμφιταλαντεύονται από τα ερεθίσματα που δέχονται από το περιβάλλον τους ή νιώθουν ενοχές σχετικά με ειλημμένες αποφάσεις τους. Οι γονείς βάλλονται από παντού, φορτώνονται άγχος και ενοχές. Δυστυχώς, οι σύγχρονες συνθήκες ζωής (εξοντωτικά ωράρια δουλειάς, υπερκαταναλωτισμός, αποξένωση κτλ.), ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις όχι μόνο δεν τους βοηθούν αλλά δυσχεραίνουν ιδιαίτερα το έργο τους, το οποίο αντί να βιώνεται ως ιδιαίτερο, όμορφο και γοητευτικό, βιώνεται περισσότερο ως δύσκολο και συχνά δυσβάσταχτο» (σελ.35).

«Έχει βρεθεί ότι η προσαρμογή των παιδιών στο διαζύγιο συνδέεται άμεσα με την προσαρμογή του γονέα και την ποιότητα άσκησης του γονικού ρόλου. Τα παιδιά προσαρμόζονται καλύτερα όταν οι γονείς δεν δοκιμάζουν σημαντικά προβλήματα προσαρμογής. Συνήθως, τον πρώτο χρόνο μετά τον χωρισμό οι γονείς ασχολούνται περισσότερο με την δική τους προσαρμογή, διότι αντιμετωπίζουν σημαντικά θέματα, όπως είναι η διαμόρφωση μιας νέας ταυτότητάς τους ως μόνου γονέα, το άγχος που απορρέει από την άσκηση του γονικού τους ρόλου, από οικονομικής φύσης προβλήματα, από την απώλεια κοινωνικών υποστηρικτών συστημάτων κ.α»(σελ.163).

Δείτε το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα εδώ.


Μαμά φοβάμαι…. κι εγώ παιδί μου  της Σοφίας Ανδρεοπούλου 

Στο βιβλίο αυτό θα βρείτε απόψεις ειδικών, εμπειρίες γονιών, ερεθίσματα για σκέψη και προτάσεις για την πρακτική εφαρμογή των ιδεών αυτών στην καθημερινή ζωή. Σας προτείνουμε, ωστόσο, να το διαβάσετε δημιουργικά. Πάρτε ένα μολύβι, υπογραμμίστε ό,τι σας κάνει εντύπωση, γράψτε σχόλια στα περιθώρια, διαφωνήστε, βρείτε τις λύσεις που αναζητάτε… 
Αναμφίβολα, ο καλύτερος τρόπος για να αντιδράσει κανείς στους κινδύνους και να αξιοποιήσει τους φόβους του είναι να τους δει ενεργητικά. Να σηκωθεί από την πολυθρόνα του, να πάρει τα πράγματα στα χέρια του – να πει: «Θα το παλέψω».

Αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Ο φόβος έχει σήμερα πολλές λειτουργίες και έννοιες. Δεν μας προστατεύει μόνο όπως θα έπρεπε, αλλά ενίοτε μας αποπροσανατολίζει και μας αποπροσανατολίζει και μας καθηλώνει. Στην εποχή μας βιώνουμε μια τεράστια αντίφαση. Από τη μία μεριά η κοινωνία προβάλλει ως πρότυπο την «αφοβία» την έλλειψη του φόβου. Σε πολλά περιβάλλοντα η έκφραση φόβου θεωρείται ένδειξη αδυναμίας. Για αυτό και οι άνθρωποι, και κυρίως οι άντρες αναγκάζονται συχνά να κρύβουν τους φόβους τους πίσω από μία ψεύτικη ψυχραιμία, μια υποτιθέμενη χαλαρή στάση. Άλλωστε, είναι πολύ της μόδας να είσαι χαλαρός. Έτσι δεν είναι?» (σελ 118).

«Οι ενοχές, όπως ήδη έχει αναφερθεί, συνδέονται άρρηκτα με τους φόβους. Όταν νιώθω ένοχος πιστεύω ότι μου αξίζει να τιμωρηθώ και ζω με τον φόβο ότι θα τιμωρηθώ. Αυτό οδηγεί σε μία διαρκή κατάσταση άγχους στο πλαίσιο της οποίας συχνά δημιουργούνται διάφοροι φόβοι ακόμα  και φοβίες. Βέβαια, θα ήθελα εδώ να διευκρινίσω ότι όταν μιλώ για ενοχές αναφέρομαι σε υποσυνείδητες ή ασυνείδητες ενοχές και όχι στην συνειδητή ενοχή που απορρέει από μια «κακή» πράξη την οποία ενδεχομένως έχω κάνει. Επειδή οι ενοχές για τις οποίες μιλώ είναι ασυνείδητες και αφορούν την ίδια μας την ύπαρξη, δεν τις αντιλαμβανόμαστε. Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι μια αίσθηση άγχους ότι όλο αυτό το καλό που υπάρχει στη ζωή μας θα χαλάσει» (σελ.140).

Δείτε το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα εδώ.


Οιδίπους είσαι και φαίνεσαι του Μαρσέλ Ριφό 

Στο Οιδίπους είσαι και φαίνεσαι! οι ιστορίες των μικρών «ασθενών» αναλύονται από τον μετρ Ριφό σαν συναρπαστικές αστυνομικές ιστορίες – όπου ο αναγνώστης, με τη βοήθεια του γιατρού-ντετέκτιβ, αναζητά τον «ένοχο» στις δύσκολες περιοχές του ασυνείδητου. 

Στο Οιδίπους είσαι και φαίνεσαι! ο αναγνώστης, ανεξάρτητα από την ηλικία του, έχει την ευκαιρία να αναγνωρίσει συμπτώματα και ψυχικές καταστάσεις που μπορεί να υπήρξαν και δικές του, και έτσι να κατανοήσει καλύτερα όχι μόνο το παιδί του αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό. 
Πάνω απ’ όλα, όμως, αυτό το βιβλίο είναι μια μαρτυρία που πρέπει να διαβαστεί επειγόντως από όλους τους γονείς. Οι τελευταίοι θα ανακαλύψουν εδώ πολλά κλειδιά για να καταλάβουν πραγματικά τα παιδιά τους και μερικές απλές συμβουλές για να αισθάνονται, και κυρίως να είναι, καλύτεροι γονείς. 

Αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Την Κριστέλ μου την παραπέμπει ο παιδίατρός της για διαταραχές της προσωπικότητας. Σημαντικές διαταραχές που οδήγησαν τον γιατρό να διατυπώσει την διάγνωση μιας πιθανής σχιζοφρένειας. Πολύ συνεσταλμένη η Κριστέλ δεν  μιλά καθόλου ή μιλά ελάχιστα, δεν κοιτάζει καθόλου ή κοιτάζει ελάχιστα. Στο σχολειό και στο πλαίσιο της οικογένειάς της κρατιέται καλά –χωρίς την οικογένεια θα είχε καταλήξει αναμφίβολα στο άσυλο- αλλά κατά τα άλλα δεν έχει καμία κοινωνικοποίηση. Τη βλέπω μαζί με τους γονείς της. Η μητέρα, εκπαιδευτικός, είναι θεληματική, ακριβής, δυναμική. Ο πατέρας πιο αγχώδης, χωρίς αμφιβολία πιο πληγωμένος από τις δυσκολίες της κόρης του. Και οι δύο επιμένουν πολύ να αναλάβουμε την κόρη τους» (σελ.91).

«Ο Ζερεμί, δεκαοχτώ μηνών, καταφθάνει με τους γονείς του που είναι και οι δύο δεκαοχτώ ετών. Η διάγνωση επιβάλλεται από μόνη της: «είναι αυτιστικός». Ο αυτισμός χαρακτηρίζεται από σοβαρές και κατακλυσμικές διαταραχές της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς. Διαταραχή στην επικοινωνία, άρνηση στην βλεμματική επαφή, μη ανάπτυξη του λόγου, έλλειψη προσαρμογής στην ομάδα, απουσία επαφής με την πραγματικότητα και τον εξωτερικό κόσμο. Καταβάλλοντας έντονη προσπαθεια ο αυτιστικός αποφεύγει την  παραμικρή επαφή με τον άλλο. Σε όλη την διάρκεια της πρώτης συζήτησης ο Ζερεμί χώνεται κάτω από την καρέκλα, χτυπά το κεφάλι του στους τοίχους, τρίζει τα δόντια μπρος-πίσω (αυτό που αποκαλείται τρισμός), αναπηδά στον παραμικρό, μόλις αντιληπτό ήχο, ενώ, αντιθέτως δεν έχει καμία αντίδραση όταν χτυπά το κλάξον κάποιου φορτηγού ακριβώς κάτω από το παράθυρό μας»(σελ.98). 

Δείτε το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα εδώ.


Το facebook στη ζωή των παιδιών μας του Τζέιμς Π.Στάιερ

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οι γονείς χρειάζονται βοήθεια για να καθοδηγήσουν με ασφάλεια τα παιδιά τους στην επαφή με τον διαδικτυακό κόσμο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. "Το facebook στη ζωή των παιδιών μας" προσφέρει μια σειρά από πρακτικές και άμεσες συμβουλές και απαντήσεις σε ερωτήσεις σχετικά με τους σοβαρότερους κινδύνους στη χρήση των μέσων ενημέρωσης και της τεχνολογίας:
- θέματα σχέσεων
- διαταραχές προσοχής
- εθισμός
- ελλιπής προστασία στο διαδίκτυο
Αντί να αποκλείει εντελώς τα παιδιά από διαδικτυακές εικόνες και μηνύματα, η πρακτική προσέγγιση του James P.Steyer προσφέρει χρήσιμα εργαλεία που μας βοηθούν να φιλτράρουμε αποτελεσματικά το διαδικτυακό περιεχόμενο. Με αυτό τον τρόπο λαμβάνουμε σωστές αποφάσεις για τα παιδιά μας, σε όποια ηλικία και αν βρίσκονται, με βάση πάντα τις πεποιθήσεις και τις αξίες μας, ενώ κατορθώνουμε να διατηρήσουμε μια πολύ καλή σχέση μαζί τους.

Αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Στις αρχές του 2011, η Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής προειδοποίησε ότι οι έφηβοι που χρησιμοποιούν τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και συγκρίνουν το προφίλ τους με το προφίλ των φίλων και των συμμαθητών του είναι πιο ευάλωτοι στο άγχος και σε αυτό που η Ακαδημία ορίζει ως «κατάθλιψη του facebook». Η κατάθλιψη συσχετίστηκε επίσης με τα ψηφιακά παιχνίδια. Από την στιγμή που είδα τον γιο μου Κερκ και τους κολλητούς του να καθηλώνονται μπροστά σε παιχνίδια, άρχισα να αναρωτιέμαι αν η κατάχρηση ηλεκτρονικών παιχνιδιών έχει αντίκτυπο στην πνευματική τους υγεία. Η πρώτη μελέτη, που δημοσιεύτηκε το 2011, στην ιατρική επιθεώρηση Παιδιατρική, παρακολούθησε την συμπεριφορά περίπου τριάντα χιλιάδων  παιδιών δημοτικού και γυμνασίου από την Σιγκαπόυρη για διάστημα δύο ετών.  Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα παιδιά που παρουσιάζουν γενικά μια πιο παρορμητική συμπεριφορά και έδειχνα να νιώθουν λιγότερο άνετα με τους συνομηλίκους τους περνούσαν σημαντικά περισσότερο χρόνο παίζοντας παιχνίδια» (σελ.51).

«Το πρόβλημα των βίαιων βινετοπαιχνιδιών δεν πρόκειται να εξαφανιστεί, και η βιομηχανία πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της. Είναι εξαιρετικά απίθανο να πειθαρχήσουν από μόνες τους οι εταιρίες βιντεοπαιχνιδιών. Μιλάμε για πολλά χρήματα. Το 2010 ξοδεύτηκαν πάνω από 25 δισεκατομμύρια δολάρια στη βιομηχανία παιχνιδιών, και η βιομηχανία βινετοπαιχνιδιών, είναι σήμερα μεγαλύτερη, από οικονομικής άποψης ακόμα και από την κινηματογραφική βιομηχανία. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί και ταλαντούχοι δημιουργοί που αποκαλύπτουν δημιουργικούς καινούργιους τρόπους για να δίνουν στα παιχνίδια ενδιαφέρον εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Στην Common Sense Media, βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή αυτής της εκπαιδευτικής προόδου και δημιουργούμε τα δικά μας εκπαιδευτικά διαδραστικά παιχνίδια. Τα άσχημα νέα είναι ότι κάποιοι δημιουργοί εξακολουθούν να χρησιμοποιούν εξαιρετικά επικίνδυνο περιεχόμενο στα παιχνίδια τους, εκθέτοντας καθημερινά εκατομμύρια παιδιά σε ακατάλληλα μηνύματα και εικόνες που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορούν να οδηγήσουν στον εθισμό και στην κατάθλιψη» (σελ.53-54).

Δείτε το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα εδώ.

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ: Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΗΣ ΣΚΕΨΗΣ



Ο εγκέφαλός µας δεν είναι αλάνθαστος, καθόλου μάλιστα. Άλλωστε, µας οδηγεί συχνά, χωρίς καν να το συνειδητοποιούμε, σε λανθασμένες εκτιμήσεις και σε κακές αποφάσεις στην επαγγελματική ή στην προσωπική µας ζωή. Σ’ αυτό το μοναδικό βιβλίο, που διαβάζεται πλέον από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, ο Ρολφ Ντοµπέλλι μας μαθαίνει, σε 52 σύντομα κείμενα µε έξυπνα παραδείγματα, να εντοπίζουμε και να αποφεύγουμε τις «γνωστικές πλάνες», αυτές τις παγίδες του μυαλού στις οποίες όλοι κινδυνεύουμε να πέσουμε κάθε στιγμή.

• Γιατί υπερεκτιµούµε συστηματικά τις ικανότητες και τις γνώσεις µας;
• Γιατί λέμε πάντα «ναι» στους συμπαθητικούς ανθρώπους;
• Γιατί προτιμάμε να έχουμε ένα εσφαλμένο σχεδιάγραμμα πόλης παρά κανένα σχεδιάγραμμα;…

Πάρτε μία γεύση από το νέο βιβλίο του Ρολφ Ντομπέλλι
Το σόφισμα του παίχτη- Γιατί δεν υπάρχει δύναμη εξισορρόπησης της τύχης
«Το Καλοκαίρι του 1913 στο Μόντε Κάρλο συνέβη  κάτι απίστευτο. Όλοι είχαν μαζευτεί γύρω από το τραπέζι της ρουλέτας και δεν πίστευαν στα μάτια τους. Η μπίλια είχε σταματήσει 20 φορές συνεχώς στο μαύρο. Πολλοί παίχτες έσπευσαν να επωφεληθούν από την ευκαιρία και πόνταραν στο κόκκινο. Αλλά, για άλλη μια φορά το μαύρο είχε την τιμητική του. Πλήθος καινούριων παιχτών μαζεύτηκαν γύρω από το τραπέζι και πόνταραν στο κόκκινο. Αλλά πάντα έβγαινε το μαύρο. Ξανά και ξανά. Μετά από 27 φορές η μπίλια σταμάτησε επιτέλους στο κόκκινο. Ώσπου να έρθει η στιγμή εκείνη όμως, οι παίχτες είχαν χάσει ήδη τα εκατομμύρια τους. Είχαν καταστραφεί. 
Ο μέσος δείκτης ευφυΐας των μαθητών μιας μεγάλης πόλης είναι 100. Για τις ανάγκες μιας μελέτης, παίρνετε ένα τυχαίο δείγμα 50 μαθητών. Το πρώτο παιδί που ελέγχεται έχει IQ 150. Πόσο θα είναι το μέσο IQ των 50 μαθητών σας? Οι περισσότεροι στους οποίους θέτω αυτό το ερώτημα μου απαντούν «100». Σκέφτεστε ότι θα δημιουργηθεί αναγκαστικά μια ισορροπία ανάμεσα στον πανέξυπνο μαθητή που μόλις ελέγξατε και σε έναν ηλίθιο μαθητή με IQ 50 (ή δύο μαθητές με IQ75). Πράγμα σχεδόν απίθανο με ένα τόσο περιορισμένο δείγμα. Πρέπει να υπολογίσετε ότι οι υπόλοιποι 49 μαθητές θα αντιστοιχούν στο μέσο όρο του πληθυσμού, δηλαδή θα έχουν IQ 100. Σαράντα εννιά φορές IQ 100 και μία φορά IQ 150 δίνουν ένα μέσο όρο ΙQ101 για το εν λόγω δείγμα. 
Τα παραδείγματα του Μόντε Κάρλο και των μαθητών δείχνουν ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στη δύναμη εξισορρόπησης της τύχης. Είναι αυτό που λέμε το σόφισμα του παίχτη. Αλλά δεν υπάρχει δύναμη εξισορρόπησης για τα τυχαία γεγονότα. Μια μπίλια δεν μπορεί να θυμηθεί πόσες φορές σταμάτησε στο μαύρο. Ένας φίλος μου καταχωρίζει όλα τα νούμερα του λόττο που έχουν κερδίσει σε έναν μεγάλο πίνακα. Και συμπληρώνει το δελτίο του συμπληρώνοντας τα νούμερα που κληρώθηκαν πιο σπάνια. Δυστυχώς, αυτή η κοπιαστική δουλειά δεν του χρησιμεύει σε τίποτα. 

Κριτικές 
«Μετά την ανάγνωση του βιβλίου του Ρολφ Ντομπέλλι, θα αναθεωρήσετε πολλές σκέψεις και αντιλήψεις που μέχρι σήμερα ήταν δεδομένες για την ζωή σας»

«Ο Ρολφ Ντόμπελλι με την αμεσότητα και την απλότητα του λόγου του θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι οι σκέψεις σας δεν είναι αλάνθαστες, καθώς ο εγκέφαλός μας πολλές φορές μας οδηγεί σε πλάνες»

Δείτε το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα: 


Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

ΝΕΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ: ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΚΙΟ ΤΟΥ PETER YELDHAM


Αγάπη, προδοσία, πάθη και μισαλλοδοξία συνθέτουν μια αφήγηση για τις σχέσεις των ανθρώπων σε καιρούς που καταρρέουν οι αξίες και τα ιδανικά. O Yeldham μέσα από την μυθιστορηματική πλοκή του, αποκαλύπτει στον αναγνώστη ότι οι άνθρωποι μπορεί να είναι γεμάτοι όνειρα και προσδοκίες αλλά όταν οι αρχηγοί των κρατών έχουν τα δικά τους σχέδια, τα πάντα μπορεί να ανατραπούν.
Τόκιο 1941. Ο Σαμ Ντελόν είναι ένας νεαρός Γάλλος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιαπωνία. Όταν ήταν ακόμα παιδί πέρασε ένα καλοκαίρι με τη νονά του, τη Φλόρενς Κάρτερ, η οποία ζούσε μια ήσυχη και μοναχική ζωή στην Αυστραλία. Οι δυο τους συνδέονται στενά και ξεκινούν μια αλληλογραφία που τους δίνει ελπίδα και φέρνει στην επιφάνεια ανομολόγητα μυστικά.
Όταν οι Ιάπωνες επιτίθενται  στο Περλ Χάρμπορ η επικοινωνία του Σαμ και της νονάς του Φλόρενς διακόπτεται απότομα καθώς  καθίσταται παράνομη. Οι χαρακτήρες του Yeldham προσπαθούν να επιβιώσουν σε μία κοινωνία εχθρική που καταρρίπτει τους οικογενειακούς και τους κοινωνικούς δεσμούς. Σε μία κοινωνία που οι συναισθηματισμοί και δεν έχουν κανένα περιθώριο και λόγο ύπαρξης.

Αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Το μίσος ήταν ένας ιός που μεταδιδόταν ανεξέλεγκτα, όμως δεν κατευθυνόταν αποκλειστικά και μόνο στους ξένους. Σε μια χώρα που κάποτε είχε να καμαρώνει για την ευγένεια και την παραδοσιακή αβρότητά της, τώρα πια άρπαζαν ακόμα και γιαπωνέζους πολίτες, τους κατέβαζαν δια της βίας από τα τραμ στο Τόκιο, και τους χτυπούσαν γιατί είχαν διαπράξει το έγκλημα να μην φορούν κάποια στολή. Οι ομάδες κρούσης τους ήταν, ως επί των πλείστων στρατιωτικές εν αδεία, ενίοτε και δυνάμεις καταστολής ειδικά εκπαιδευμένες για να καταστέλλουν διαδηλώσεις, και μια φορά εκείνος είχε δει με τα μάτια του μια μεγάλη ομάδα αποτελούμενη από γυναίκες να επιπλήττουν δύο μεσήλικους άντρες, απαιτώντας να μάθουν για ποιο λόγο εκείνη οι δύο κύριοι δεν ήταν έτοιμοι να δώσουν και την ζωή τους ακόμα για τη τιμή του Αυτοκράτορα. Ένας άντρας είχε ακούσει ατάραχος όλον εκείνο τον εξάψαλμο, ύστερα έκλεινε ευγενικά το κεφάλι, στηρίχθηκε σε ένα μπαστούνι και απομακρύνθηκε κουτσαίνοντας» (σελ.15-16).


«Η δεύτερη νύχτα στην βάρκα ήταν ακόμα πιο κρύα από την προηγούμενη, κι ως τότε περισσότερο από το 1/3 των ανθρώπων που βρισκόταν εκεί μέσα είχαν πεθάνει. Η έλλειψη φαγητού και νερού είχε το τίμημά της αι ήταν φανερό ότι δεν θα μπορούσαν να αντέξουν για πολύ ακόμα. Το ολόγιομο φεγγάρι και ο πεντακάθαρος ουρανός ήταν προμήνυμα ότι θα ξημέρωνε μια μέρα με την ίδια ανελέητη ζέστη, μια τροπική βροχή θα ήταν σίγουρα ευλογία. Στο φως του φεγγαριού ο Σαμ έβλεπε την μητέρα του και την αδερφή του να χουχουλιάζουν κρατώντας σφιχτά η μία την άλλη, προσπαθώντας να ζεσταθούν, ώσπου ένας άντρας γλίστρησε αθόρυβα προς το μέρος τους, έσπρωξε άγαρμπα την Ατζελίκ παραμερίζοντάς την και ύστερα αγκάλιασε την μητέρα του και άρχισε να της ψιθυρίζει επίμονα κάτι» (σελ.31).


Κριτικές
«Το Γράμμα από το Τόκιο είναι ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα που θα έχετε την τύχη να διαβάσετε».

«Με τον Peter Yeldham το αυστραλιανό αστυνομικό μυθιστόρημα μοιάζει να βρίσκετε σε καλά χέρια»
Gold Coast Bulletin

Θα το βρείτε στο ημεκτρονικό μας κατάστημα στο παρακάτω link:
http://www.e-pantognostis.gr/index.php?route=product/product&product_id=190250

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

ΤΟ ΝΕΟ ΜΑΣ E-SHOP ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟ!!!!!!



www.e-pantognostis.gr

ΤΟ ΝΕΟ ΜΑΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟ ΚΑΙ ΣΑΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΕΤΕ!!!!!!

ΣΤΙΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΒΙΒΛΙΩΝ, ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΩΝ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΕΙΔΗ ΔΩΡΩΝ ΓΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ!!!!

ΤΟ E-SHOP ΜΑΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΝΕΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΚΤΠΩΣΕΙΣ!!!!!




Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΗΜΕΡΑ!!!!! "Ο ΦΑΝΤΟΜΑΣ" ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ JO NESBO!!!!!!!

Αν είστε εθισμένοι στην αστυνομική  λογοτεχνία του Jo Nesbo τότε σίγουρα ο Φαντομάς δεν θα λείψει από την βιβλιοθήκη σας. Ετοιμαστείτε να δείτε τον γνωστό ντετέκτιβ μπλεγμένο σε ένα περιπετειώδη και γεμάτο τραγικές συμπτώσεις θρίλερ. Ποιος είναι ο μυστηριώδης άντρας στον οποίο οδηγείται ο Χάρι και που όλοι αποφεύγουν να μιλήσουν? Τι γίνεται όταν τα πατρικά συναισθήματα του Χάρι Χόλε θολώνουν την κρίση του?  Πρόκειται για ένα καθηλωτικό θρίλερ που το έντονο σασπένς και η δράση θα σας κρατήσουν άγρυπνους. 

Καλοκαίρι. Ένα αγόρι, ο Γκούστο, κείτεται στο πάτωμα του διαμερίσματός του στο Όσλο. Αιμορραγεί και σύντομα θα πεθάνει. Καθώς προσπαθεί να καταλάβει τι του συνέβη και να τοποθετήσει τη ζωή και τον επικείμενο θάνατό του αρχίζει να αφηγείται την ιστορία του. 
Φθινόπωρο. Ο πρώην επιθεωρητής Χάρι Χόλε επιστρέφει στο Όσλο και αναζητά τον πρώην προϊστάμενό του στο Αρχηγείο της Αστυνομίας για να του δώσει την άδεια να ερευνήσει μια δολοφονία ενός νεαρού ναρκομανή. Η υπόθεση όμως έχει ήδη κλείσει. Ο Γκούστο ο πρεζάκιας σκοτώθηκε στη διάρκεια κάποιου καβγά μ’ έναν φίλο του για τα ναρκωτικά. Ο Χάρι παίρνει την άδεια να επισκεφθεί τον κατηγορούμενο στη φυλακή. Εκεί ο Χάρι έρχεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του και την προσωπική του διαδρομή – το αγόρι είναι ο γιος του. Έτσι ξεκινά την πιο μοναχική και την πιο απίθανη έρευνά του……παρά την άρνηση της αστυνομίας να επανεξετάσει την υπόθεση. Τα ίχνη των ναρκωτικών, του αίματος και των μυστηριωδών εξαφανίσεων οδηγούν σ’ έναν άντρα για τον οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει, έναν άντρα που κυριαρχεί στους νυχτερινούς δρόμους του Όσλο, τον Φαντομά. 


ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ

Ένα από τα καλύτερα σκανδιναβικά μυθιστορήματα σασπένς μέχρι σήμερα.
BookPage (ΗΠΑ)

Είτε είστε φαν του Χάρι Χόλε είτε τώρα ξεκινάτε τη σειρά των βιβλίων του, Ο φαντομάς θα σας αποζημιώσει. Το καθηλωτικό σασπένς και ο έντονος ρυθμός της δράσης θα σας κρατήσουν άγρυπνους.
Oprah.com (ΗΠΑ)

Βαθιά συγκινητικό… Η πιο προσωπική υπόθεση του Χάρι Χόλε, όπου τα πατρικά αισθήματα του ήρωα θολώνουν την κρίση του και την ανάγκη του να αποκαλύψει την αλήθεια.
Publishers Weekly (ΗΠΑ)

Ούτε ο Χάμετ δεν θα μπορούσε να είχε γράψει τόσο αυθεντικούς και σαρκαστικούς διαλόγους. Η πλοκή χτίζεται με διαδοχικές ανατροπές που καθηλώνουν.
Jyllands-Posten (Δανία)

Ο Nesbo οδήγησε την ερωτική ιστορία του ήρωά του στη σκοτεινή πλευρά με τρόπο πραγματικά αριστοτεχνικό τρόπο.
Vårt Land (Νορβηγία)

Πέρα από τα κλισέ του είδους, ο αλκοολικός και ανυπότακτος Χάρι Χόλε καταφέρνει πάντα να μας εκπλήσσει…. Η σχέση του με τη Ράκελ είναι πραγματικά πολυεπίπεδη και το πιο βασανιστικό αίνιγμα της αστυνομικής λογοτεχνίας. Ο φαντομάς συντηρεί τη σαρωτική φόρα που έχει ο νορβηγός Jo Nesbo.
The Independent (M. Βρετανία)

Ο φαντομάς είναι από μια άποψη μια ολοκληρωμένη τραγωδία χωρίς τη σκανδιναβική σκοτεινιά. Κυρίως όμως είναι ένα πρώτης τάξεως θρίλερ –ο Χάρι είναι διαρκώς σε κίνδυνο–, που διαθέτει περίτεχνη πλοκή –χαρακτήρες εξαιρετικά σκιαγραφημένοι και όχι απλώς μαριονέτες–  με αλλεπάλληλες ανατροπές που κόβουν την ανάσα και φέρνουν δάκρυα στα μάτια. […] Το πιο ενήλικο μυθιστόρημα της σειράς, στο οποίο επιβεβαιώνεται περίτρανα η ρήση του Χάρι Χόλε: «Οι άνθρωποι είναι ένα διεστραμμένο και κατεστραμμένο είδος. Δεν υπάρχει για μας γιατρειά μόνο πρόσκαιρη ανακούφιση.
Evening Standard (UK)

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΤΖΕΜΙΛ ΤΟΥΡΑΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟ "ΕΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΟΙΜΟΤΑΝ"


 Δεν ήθελε πολλά ο Ντιβανέ. Νισάφι πια με τις έχθρες και με τις ιστορίες. Το γνώριζε πολύ καλά πως είναι Κούρδος, αλλά είχε αποφασίσει να ζήσει σαν Τούρκος. Ό,τι έγινε έγινε. Οι πρόγονοί του προσπάθησαν, αγωνίστηκαν, δεν τα κατάφεραν να πάρουν πίσω τα χώματά τους, τελείωσε. Είχε ένα χωραφάκι, πεντ’ έξι πρόβατα - λίγο βοσκός λίγο γεωργός, θα πορευόταν. Γι’ αυτό όταν ήρθε το χαρτί από τη στρατολογία χάρηκε. Δυο χρόνια φανταριλίκι και μετά καλός πολίτης – φτωχός αλλά καλός. Μόνο η μάνα του δεν ήθελε να τον αφήσει να υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό και τον παρότρυνε να γίνει λυποτάκτης. 

Ένα μήνα ήθελε να απολυθεί, όταν η Τουρκία για να τα καταφέρει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ δήλωσε συμμετοχή στον Πόλεμο της Κορέας. Δεν είχε επιλογή ο Ντιβανέ, διατάχθηκε να πάει, αλλά δεν το έκανε και αγγαρεία. Άλλωστε ο χότζας είχε φροντίσει να τους εμψυχώσει: «Εκείνος που θα πεθάνει για την πατρίδα είναι σεχίτ/ήρωας εθνομάρτυρας, αλλά κι όποιος τραυματιστεί είναι ένας τιμημένος γκαζί». 

Και είδε πράματα και θάματα. Μπήκε σε καράβι για πρώτη φορά στη ζωή του, είδε πλαστικά μαχαιροπίρουνα, ζεστό νερό να τρέχει από τις σωλήνες, οδοντίατρους να βγάζουν δόντι με μια κίνηση και χωρίς να κρατά κανείς τον ασθενή, μάγειρες να επιδίδονται σε ιεροτελεστίες πάνω από τα πιάτα, αλλά είδε και σκοτωμούς, μάτια σβησμένα, κορμιά ρακένδυτα, παιδιά ορφανεμένα, τη φρίκη και το θάνατο. Είδε ακόμα στρατόπεδα αιχμαλώτων, τιμωρίες, ρουφιανιές. Είδε όμως κι εκείνον, τον Γκερμό, που στέκονταν απέναντί του πάντα με το ίδιο βασανιστικό ερώτημα: «Με ποιους είσαι, για ποιους πολεμάς, τι θες εσύ Κούρδος στο πλευρό των Τούρκων;» 

  Όταν το βουνό γίνεται πεδιάδα χάνεται η ελπίδα ν’ ανέβεις στην κορυφή, αλλά μπορείς να σπείρεις.

Όταν ο πόλεμος τελείωσε δεν υπήρχε νικητής, αλλά όμως ήταν πολλοί οι ηττημένοι. Η επιστροφή στην Τουρκία κουβαλούσε κυρίως πένθος και μαυρισμένες ζωές, τα όνειρα είχαν μείνει εκεί, στην Κορέα, στη «δροσιά της αυγής». 

Ο Ντιβανέ δεν θα γινόταν ποτέ βοσκός ούτε γεωργός, ούτε ακόμα και οδηγός ενός μεγάλου λεωφορείου, όπως γλυκο-ονειρευόταν μέσα στη μαυρίλα των μαχών. Ένας τυφλός ραψωδός-ζητιάνος, με το σαν ολόγιομο φεγγάρι μπεντρίρ του, θα περιπλανιόταν και θα μαρτυρούσε τα όσα έζησε, πιόνι αυτός στην πολιτικο-στρατιωτική σκακιέρα. Κυνηγημένος για τα μοιρολόγια του από την πατρίδα που υπηρέτησε.

Κι όταν καμιά φορά άκουγε στο ραδιόφωνο τη φωνή του φίλου του Γκερμό, που ερχόταν από την άλλη πλευρά του Αραράτ, από την Αρμενία, τότε φώναζε μ’ όλη του τη δύναμη: Δίκιο είχες φίλε μου, δίκιο είχες. 


Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
 Ο πόλεμος αυτός δεν τους αφορούσε. Δεν ήταν για την πατρίδα τους, να πεις, ούτε καν για τη θρησκεία τους. Κι οι δυο όμως καμώνονταν πως ήξεραν γιατί πολεμούν στη "Δροσιά της Αυγής". Ο ένας πιάστηκε στη φάκα μιας ατελείωτης στρατιωτικής θητείας, ο άλλος, στρατιωτικός καριέρας. Έσμιξαν στην αιχμαλωσία, χάθηκαν στην ελευθερία. Πορεύτηκαν με όνειρα χαμένα, με ιδέες προδομένες. Ο Ντιβανέ και ο Γκερμό. Παράξενα ανταμώθηκαν οι δρόμοι τους, απολογιστικά εξομολογήθηκαν τις ζωές τους, γλυκόπικρα ζωντάνεψαν τις μνήμες τους. Ο Ντιβανέ ζούσε πια με τα μοιρολόγια, και μέσα απ’ αυτά αφηγούνταν τη ζωή του και την περιπέτεια πέντε χιλιάδων Τούρκων στα δύσβατα εδάφη της Κορέας, ώσπου του το απαγόρευσαν κι αυτό. Χρειάστηκαν περίπου είκοσι χρόνια για να ταξιδέψουν αυτά τα μοιρολόγια από τη μια πλευρά του Αραράτ στην άλλη, να συναντήσουν τον φίλο του Γκερμό και να σφραγίσουν επιτέλους μια επί χρόνια χιμαιρική συζήτηση.   


Λίγα λόγια για τον συγγραφέα 
Ο Τζεμίλ Τουράν Μπαζιντί (Cemil Turan Bazidi). Είναι Κούρδος συγγραφέας και δημοσιογράφος. Γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1955 στον Κουρδιστάν της Τουρκίας, στην περιοχή Σερχάτ (Αραράτ). Είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος. Πήγε στην Άγκυρα και στην Κωνσταντινούπολη για ανώτατες σπουδές. 
Στο πανεπιστήμιο εντάχθηκε στο Κουρδικό Κίνημα. Στις δύο χούντες της Τουρκίας το 1971 και το 1980 , κυνηγήθηκε για την δράση του, φυλακίστηκε, βασανίστηκε και το 1984 δραπέτευσε. Ήρθε στην Ελλάδα και ζήτησε πολιτικό άσυλο. 
Αργότερα απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα. Πρόκειται για τον πρώτο Κούρδο συγγραφέα που γράφει απ’ ευθείας στην ελληνική γλώσσα. Εργάζεται ως δημοσιογράφος στην Γ.Γ.Ενημέρωσης και Γ.Γ.Επικοινωνίας (Υπουργείο Τύπου). Άρθρα και αναλύσεις του δημοσιεύτηκαν στον ελληνικό και στον κουρδικό τύπο. Συνεργάστηκε με τις ελληνικές εφημερίδες «Καθημερινή», «Αυγή», «Ελευθεροτυπία», «Ελεύθερο Βήμα» και «Εξουσία». Αρθρογραφία του υπάρχει στα περιοδικά «Lobby» και «Σαμιζάντ».

Ο ίδιος λέει για τη ζωή του: 
"Η δεκαετία του ‘50 δεν φορούσε τα καλά της για να με υποδεχθεί. Και γιατί να κάνει εξαίρεση σε μένα; Ένα ακόμη παιδί γεννιόταν στο Κουρδιστάν της Τουρκίας, σ’ έναν τόπο υποδουλωμένο που τον ρήμαζαν οι κατακτητές. Πάντως το σίγουρο είναι ότι το πρώτο μου κλάμα δεν είχε να κάνει με την απαράδεκτη συμπεριφορά της δεκαετίας, αλλά με τον πόνο της πρώτης ανάσας, απλά…
Είχα όμως και την τύχη με το μέρος μου, γιατί γεννήθηκα από αυτούς τους γονείς σε αυτή την οικογένεια, κι από μικρός έμαθα για πανανθρώπινες αξίες όπως η ελευθερία, τα δικαιώματα των ανθρώπων και των λαών. "

Επαγγελματική σταδιοδρομία
Συνεργάτης-ανταποκριτής εντύπων: Özğürlük Yolu 1975, Roja Welat, Azadi, Denge Azadi, Denge Komkar 1984, Deng, Ronahi 1996. Διάφορα άρθρα και συνεντεύξεις στον ελληνικό Τύπο.

Κοινωνική συνδικαλιστική δραστηριότητα
Μέλος Ένωσης Συντακτών Περιοδικού & Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ), μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (IFJ), της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (EFJ) και της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (ΕΑΞΤ) και του Συνδικάτου Δημοσιογράφων του Κουρδιστάν (KJS). Εκπρόσωπος Σοσιαλιστικού Κόμματος Κουρδιστάν (ΡSK) 1984-1996. Μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας και της Διεθνούς Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Κουρδιστάν.

Τα βιβλία του
«Το ματωμένο χιονολούλουδο» (Εκδόσεις Καστανιώτη - 2001)
«Τα μάτια του λύκου» (Εκδόσεις Καστανιώτη - 2003)
« Η νύχτα που έβλεπε τη μέρα» (Eκδόσεις Καστανιώτη - 2006)
«Τα παιδιά του Αραράτ» (εκδόσεις Καστανιώτη- 2008)
«Εκεί ο θεός κοιμόταν» « Εκεί ο Θεός κοιμόταν » NOVELBOOKS ( 2013 )



Φωτογραφικό υλικό 

Κυριακή 29 Μαίου 2009. Εκδήλωση από την  Ένωση Συγγραφέων Κουρδιστάν, προς τιμήν του συγγραφέα Τζεμίλ Τουράν με την ευκαιρία της μετάφρασης του βιβλίου ‘Το Ματωμένο Χιονολούλουδο’ στην Κουρδική γλώσσα.


 6. Μαρτίου 2009.  Ο Τζεμίλ Τουράν και αρκετοί συνάδελφοί του βραβεύτηκαν από την Ένωση Ακολούθων Τύπου και τον Σύλλογο Προσωπικού του Υπουργείου Τύπου & Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης για την καλλιτεχνική τους προσφορά.



Ο Δήμαρχος Ιλίου, κ. Νίκος Ζενέτος με τον Κούρδο αγωνιστή - συγγραφέα, κ.Τζεμίλ Τουράν.


Ο κούρδος δημοσιογράφος Τζεμίλ Τουράν  στην παρουσίαση του τέταρτου βιβλίου  που εξέδωσε στα ελληνικά, «Τα παιδιά του Αραράτ».  


Ο Σεφίν Ντιζεΐ δίνει συνένετυξη στον  Τζεμίλ Τουράν. Ο Σεφίν Ντιζεΐ είναι υπεύθυνος των Διεθνών Σχέσεων του Δημοκρατικού Κόμματος του Κουρδιστάν στο Ιράκ.



Συνέντευξη Στον Τζεμίλ Τουράν. Αντνάν Μουφτί,  ο προέδρους της Βουλής του Κουρδικού Κοινοβουλίου.



Ο Τζαλάλ Ταλαμπανί, Νικ. Ζηργάνο (αριστερά) και Τζεμίλ Τουράν. 



Πηγές: http://www.cemilturan.gr/?page_id=5
              http://www.designhome.gr/biblia-books/940-2013-07-21-09-00-43.html