Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!


Αγγλία, 14ος αιώνας 
Τα σημαντικά γεγονότα του Αγγλικού Μεσαίωνα επηρεάζουν τις ζωές των κατοίκων του Κίνγκσμπριτζ, της πόλης στην οποία 200 χρόνια πριν χτίστηκε ο ομορφότερος Καθεδρικός Ναός της χώρας. Οι παίκτες πασχίζουν για να βρουν τροφή, αλλά και να αποκτήσουν εισοδήματα. Με τη συμμετοχή τους στην κατασκευή κτιρίων σύντομα αποκτούν και φήμη. Τον πιο σημαντικό όμως ρόλο παίζουν η αφοσίωση στους άρχοντες και η ευσέβεια απέναντι στον κλήρο. Πράγματι, αν οι ανώτερες κοινωνικές τάξεις δεν διατηρούνται ικανοποιημένες, οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Και βέβαια, απαιτούνται ιατρικές γνώσεις για να καταπολεμηθεί η φοβερή Πανούκλα.

Στο «Ένας Κόσμος Χωρίς Τέλος» ο Ken Follett περιγράφει με γλαφυρότητα την σκοτεινή αλλά και ρομαντική εποχή του Μεσαίωνα. Και αυτό το παιχνίδι τη ζωντανεύει με τον καλύτερο τρόπο!

Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι για 2-4 παίκτες, ηλικίας 12+. Μέση διάρκεια 90' - 120'.

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

ΤΑΞΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΤΟΥ ANTONIO TABUCCHI






Παρουσίαση
«Αλλά, σε τελευταία ανάλυση, έχω ταξιδέψει πολύ, το παραδέχομαι· πήγα και έζησα σε πολλά μέρη. Κι αυτό το νιώθω ως μεγάλο προνόμιο, διότι να ακουμπάμε τα πόδια στο ίδιο έδαφος για όλη μας τη ζωή, μπορεί να μας οδηγήσει σε μια επικίνδυνη παρεξήγηση, να μας κάνει να πιστέψουμε ότι αυτή η γη μας ανήκει, σαν να μην έχουμε δανειστεί, όπως έχουμε δανειστεί τα πάντα σε αυτή τη ζωή. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης το είπε σε ένα εξαιρετικό ποίημα, την Ιθάκη: το ταξίδι έχει έννοια μόνον όσον αφορά τον εαυτό του, το ότι είναι ταξίδι. Κι αυτό αποτελεί ένα μεγάλο δίδαγμα, αν φανούμε ικανοί να το κατανοήσουμε: είναι όπως η ύπαρξή μας, της οποίας η βασική σημασία είναι ότι τη ζήσαμε».

Ο Αντόνιο Ταμπούκι ταξίδεψε, λοιπόν, πολύ. Κι έγραψε, εκμεταλλευόμενος τις πιο διαφορετικές συνθήκες, τις πιο διαφορετικές ευκαιρίες αλλά και τα πιο προσωπικά του διαβάσματα, γι’ αυτά του τα ταξίδια. Οι τόποι είναι ονόματα, στάσεις, διαμονές, άνθρωποι. Είναι όμως και τα χνάρια των ανθρώπινων πολιτισμών, είναι η σύνδεση του χθες με το σήμερα, είναι εκείνο το μυστικό πλέγμα που κάνει τις ηπείρους τόσο ποικίλες και τόσο ενδιαφέρουσες, είναι η αναζήτηση της ομορφιάς αλλά και της διαφορετικότητας του κόσμου. Κι ο Ταμπούκι, άλλοτε περπατώντας στη Λισαβόνα παρέα με τον Πεσσόα, άλλοτε θαυμάζοντας στη Βραζιλία τα αγάλματα που έφτιαξε ένας λεπρός γλύπτης, άλλοτε κάνοντας πικνίκ στο Χάνγκινγκ Ροκ κι άλλοτε δοκιμάζοντας βότανα στην Κρήτη, καταλήγει στο ίδιο πάντα συμπέρασμα: «Δεν είναι αλήθεια ότι ο κόσμος είναι μικρός. Ο κόσμος είναι μεγάλος και διαφορετικός. Γι’ αυτό και είναι όμορφος: διότι είναι μεγάλος και διαφορετικός, και είναι αδύνατο να τον γνωρίσεις ολόκληρο».

«Γεννημένα μέσα από τις διαφορετικές περιστάσεις, πάντα με αφορμή κάποια ταξίδια που όμως σε καμιά περίπτωση δεν πραγματοποιήθηκαν για να γίνουν ταξιδιωτική λογοτεχνία, τα κείμενα αυτά περιπλανιόνταν σαν νησιά σε ταλαντευόμενο αρχιπέλαγος, σπαρμένα εδώ κι εκεί στις πιο ετερόκλητες έδρες και κάτω από τις πιο διαφορετικές σημαίες, σχεδόν χωρίς να έχουν συνείδηση μιας ένταξης ή μιας ταυτότητας, κατά κάποιο τρόπο ακυβέρνητα. Η πράξη της συγκέντρωσής τους ήταν σαν την κατασκευή ενός πλεούμενου, μιας βάρκας, ενός κανό· κι ύστερα ακολούθησε το καλαφάτισμα των ρωγμών της καρίνας, η αλλαγή κατεύθυνσης από τα ρεύματα στα οποία είχαν αφεθεί προς μια άλλη, ενιαία κατεύθυνση: το ταξίδι ενός βιβλίου».

Από τον πρόλογο του βιβλίου

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

«Ο γνωστός μας άγνωστος κύριος Γκάτσος» στο Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου


Τη μουσικοθεατρική παράσταση «Ο γνωστός μας άγνωστος κύριος Γκάτσος» φιλοξενεί στις 22 και 23 Ιουλίου το Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Γκάτσου και τα 19 από τον θάνατό του.

Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Μάνια Παπαδημητρίου, επιχειρώντας να διεισδύσει στο μυαλό αυτού του αυστηρού και με ιδιαίτερο χιούμορ πνευματικού ανθρώπου που ποτέ δεν έδωσε συνεντεύξεις, ενώ ο ιδιωτικός του λόγος γινόταν δημόσιος μόνο στις παρέες του με τον Χατζιδάκι, τον Ελύτη και άλλα «ιερά τέρατα» της εποχής του.

Να σημειωθεί ότι όλοι οι συντελεστές της παράστασης προσφέρουν την αμοιβή τους υπέρ της αποκατάστασης του σπιτιού του Νίκου Γκάτσου, στην Ασέα Αρκαδίας.

Ο Νίκος Γκάτσος πέρασε στην ιστορία της ελληνικής υπερρεαλιστικής ποίησης με τη μια και μοναδική του συλλογή: την «Αμοργό», που εξέδωσε το 1943. Μετά δεν ξαναδημοσίευσε ποίηση. Ασχολήθηκε με τη θεατρική μετάφραση και τη στιχουργική.

«Γράφει για την πατρίδα μέσα στην κατοχή, την ώρα που χάνεται, σαν να την βλέπει ήδη από μακριά» σχολιάζει η Μάνια Παπαδημητρίου για την «Αμοργό». «Μιλά για τη μνήμη του τόπου σαν να είναι ήδη παρελθόν» συνεχίζει. «Και είναι περίεργο ότι μετά την Αμοργό δεν ξαναγράφει ποίηση αλλά μόνο στίχο, ο οποίος ανάγεται σε ποίηση, αλλά δεν είναι γιατί χρειάζεται τη μουσική. Ο Ελύτης είχε πει για τον Γκάτσο: 'καλύτερα τέχνη ταπεινή που λειτουργεί, παρά υψηλή που σκονίζεται στα ράφια'».

Οι στίχοι του Γκάτσου ευτύχησαν με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, ο οποίος αναγνώριζε στον ποιητή «τον σημαντικότερο άνθρωπο που είχε γνωρίσει μετά την μητέρα του». Σε ένα από τα πολλά κείμενά του για τον Γκάτσο, ο Χατζιδάκις αναφέρει:

«Παρ' όλο που στιχουργεί για να κάνει ένα τραγούδι, παραμένει πάντα ποιητής. Έγραψε μοναδικά τραγούδια. Όλα τα ακριβά στοιχεία της ποίησής του τα κανε στίχους που κινητοποίησαν τη ναρκοθετημένη νεοελληνική ευαισθησία, έτσι καθώς κοιμόταν αναίσθητη μέσα στην απέραντη αισθηματολογία των στιχουργών και των επιθεωρησιογράφων».

Κι αντίστροφα, απ' όλους τους συνθέτες που τον μελοποίησαν (Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Μούτσης, Κηλαηδόνης, Χάλαρης) ο Χατζιδάκις ήταν πιο κοντά στην ψυχολογία του Γκάτσου, λέει η Μάνια Παπαδημητρίου.

«Το ερωτικό, εφηβικό στοιχείο της μουσικής του Χατζιδάκι έλειπε από τον Γκάτσο και νομίζω τον συγκινούσε» εξηγεί η ίδια. «Με την έννοια ότι ο Γκάτσος έγραφε υπαρξιακά τραγούδια. Πιο πολύ μιλά για τον θάνατο κι ένα μυστήριο γύρω από αυτόν. Πάντα υπάρχει στον στίχο του ένα φεγγάρι που σε κυνηγά, δύο αδέλφια που χωρίζουν. Κι αυτό εξηγείται κατά κάποιο τρόπο και στο βιβλίο της συντρόφου του, Αγαθής Δημητρούκα».

Στην παράσταση μαζί με την Μάνια Παπαδημητρίου, πέντε ηθοποιοί και μουσικοί εναλλάσσουν το τραγούδι με την αφήγηση. Η σκηνοθέτης ακολουθεί τη λογική «θεάτρου του ραδιοφώνου». Άλλωστε κι ο ίδιος ο ποιητής, μετά τον πόλεμο, διετέλεσε για λόγους βιοπορισμού, ραδιοφωνικός σκηνοθέτης στο ΕΙΡ.

Η αφήγηση βασίζεται σε κείμενα για τον Γκάτσο, των Χατζιδάκι, Ελύτη, Σεφέρη, αποσπάσματα από το βιβλίο «Πουλάμε τη ζωή χρεώνουμε τον θάνατο», της συντρόφου του Αγαθής Δημητρούκα. Η σκηνική δράση «επενδύεται» με βίντεοαρτ και εικαστικές αναφορές που παραπέμπουν στον Γκάτσο και την εποχή του.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ!!!

Το Βιβλιοπωλείο "Παντογνώστης" διαλέγει  από μια μεγάλη γκάμα , έξι βιβλία ιδανικά για τις καλοκαιρινές μέρες και νύχτες..














  







Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

ΒΙΒΛΙΟ: DEPTOCRACY


Το ντοκιμαντέρ που αναφέρεται στο φαινόμενο Debtocracy ή χρεοκρατία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά την Τετάρτη 6 Απριλίου. Σε λιγότερο από μία εβδομάδα επισκέφθηκαν τις σχετικές ιστοσελίδες περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι. Η συγκινητική αυτή ανταπόκριση οδήγησε τους συντελεστές στην απόφαση να παραδώσουν και σε έντυπη μορφή μια εμπλουτισμένη εκδοχή του ντοκιμαντέρ, η οποία φιλοδοξεί να παρουσιάσει στους αναγνώστες αλλά και σε όσους δεν έχουν πρόσβαση στο Internet τις απόψεις τους.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκεφθείτε τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις: www.debtocracy.gr και www.xreokratia.gr

Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Η Ζωή του, ο θάνατος του.



Η δίκη και ο θάνατος του Σωκράτη αποτελούν συμβολικές στιγμές στην ιστορία του Δυτικού πολιτισμού. Η αντίληψή μας αναφορικά με τα γεγονότα εκείνα -η οποία διαμορφώθηκε από τους οπαδούς του και αποτυπώθηκε σε αναρίθμητα έργα λόγου και τέχνης- είναι πως πάνω σε μια έξαρση αφροσύνης η αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία καταδίκασε σε θάνατο έναν αριστοκράτη. Μόνο που η κρατούσα αντίληψη δεν είναι απαραίτητα και η αληθινή. Η κατηγορία που διατυπώθηκε εναντίον του για ασέβεια προς τους θεούς και διαφθορά των νέων ήταν από μόνη της δυνητικά ολέθρια, ωστόσο, οι διώκτες του ισχυρίστηκαν ή υπονόησαν επιπροσθέτως πως ο Σωκράτης ήταν ένας ελιτιστής, ο οποίος περιβαλλόταν από πολιτικά ανεπιθύμητους ανθρώπους. Επιπλέον, δε, όπως καταδεικνύει ο Ρόμπιν Γουότερφιλντ, οι εν λόγω μομφές εμπεριείχαν μεγάλο ποσοστό αλήθειας. Εν μέρει, η δίκη ήταν η απάντηση σε μια ταραγμένη εποχή, την οποία είχαν σημαδέψει ένας καταστροφικός πόλεμος και σαρωτικές κοινωνικές αλλαγές, οπότε προσφέρεται ως φακός μέσα από τον οποίο μπορεί να επιχειρηθεί μια διερεύνηση της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου. Τα ιστορικά γεγονότα, με τη σειρά τους, μας επιτρέπουν να δούμε πέρα από το μύθο και να προσεγγίσουμε τον αληθινό Σωκράτη. Το βιβλίο ΣΩΚΡΑΤΗΣ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ, Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ αποτελεί μια έγκυρη περιγραφή μιας από τις πιο καθοριστικές περιόδους του Δυτικού πολιτισμού.

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

18 months calendar!!!!

Βρήκαμε πολύ πρωτότυπη την ιδέα των 18μηνων ημερολογίων και προτείνουμε τη σειρά της εταιρείας Letts of London.

Ξεκινάνε απο τον Αύγουστου του 2011 και τελειώνουν τον Δεκέμβριο του 2012!

Υπαρχει μεγάλη γκάμα σχεδίων, χρωμάτων και μεγεθών!!!!