Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ-ΠΩΣ ΧΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Ο Στίβεν Γκρος στο βιβλίο του « Το νήμα της ζωής» είναι άκρως αποκαλυπτικός καθιστώντας φανερά στον αναγνώστη τα συναισθήματα που υποκρύπτει η φαινομενικά συνηθισμένη συμπεριφορά. Για να το πετύχει αυτό, διυλίζει για το Νήµα της ζωής περισσότερες από πενήντα χιλιάδες ώρες συζητήσεων µε τους πελάτες του και προσφέρει ένα απόσταγµα καθαρής ψυχολογικής γνώσης προσιτής στον καθένα από µας. Ο Στίβεν Γκρος  είναι ένας  εξαιρετικά επιτυχημένος ψυχαναλυτής που τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια εργάζεται προσπαθώντας να αποκαλύψει τα υποσυνείδητα συναισθήματα και τις υποσυνείδητες ιδέες μας που καθορίζουν την συμπεριφορά μας.
 Ο Γκρος, καθηγητής σήµερα στο London Institute of  Psychoanalysis και στο University College London, αναδεικνύει τη δύναμη της αφήγησης για την κατανόηση του εαυτού: Είμαστε όλοι αφηγητές ιστοριών – φτιάχνουμε ιστορίες για να κατανοήσουμε τη ζωή µας. Όμως δεν αρκεί να αφηγούμαστε ιστορίες. Πρέπει να υπάρχει κάποιος να τις ακούσει. Το μοναδικό αυτό βιβλίο βασίζεται σε µια κλασική διαδικασία: μιλάω, ακούω, κατανοώ.

Αποσπάσματα από το βιβλίο
«Στις αρχές της ψυχανάλυσης της Λίλι είχα προσέξει ότι ανέβαζε τον τόνο της φωνής της στο τελείωμα των προτάσεών της, ακόμα και όταν αυτές δεν ήταν ερωτηματικές. Αυτή η διακύμανση μου ασκούσε πίεση να μιλήσω. Τότε είχαμε συμπεράνει ότι αυτό οφειλόταν στο γεγονός ότι οι σιωπές μου την έκαναν να αισθάνεται άβολα. Ήθελε να μιλήσω για να καταλάβει από την χροιά της φωνής μου αν συμφωνούσα μαζί της ή όχι. Είπα στη Λίλι ότι γι αυτό ίσως ήθελε και να γελάω. Το γέλιο μου σήμαινε ότι βρισκόμασταν στο ίδιο μήκος κύματος –εμείς ήμασταν οι καλοί, οι γονείς της οι κακοί. Το γέλιο μου την απάλλασσε από την ενοχή: δεν ήταν αναγκασμένη να αισθάνεται άσχημα επειδή κορόιδευε τους γονείς της.» (σελ.41).

«Ο Τζόουσα ήπιε μια γουλιά νερό. Δηλαδή τα κάνω όλα αυτά επειδή θα ήθελα να είμαι και εγώ μητέρα? Ζηλεύω τη σύζυγο μου? Δεν απάντησα μπορεί όντως να ζηλεύει τη σύζυγο του για την σχέση της με τον γιο τους, αυτό θα εξηγούσε εν μέρει τη σχέση του με την Άλισον, ειδικά την μητρική του στάση απέναντι της και την απουσία του σεξ. Ωστόσο μου φαινόταν εξίσου πιθανόν ο Τζόουσα να ζήλευε τον γιο του. Η προσπάθειά του να δελεάσει την Άλισον να εγκαταλείψει την πορνεία  ίσως αποτελούσε μια απόπειρα του να κλέψει μια γυναίκα από τους άντρες- όπως και ο γιος του του είχε κλέψει την γυναίκα του. «Πριν από αυτό είχατε πάει με πόρνες?» ρώτησα» (σελ.101).


Κριτικές
Αδύνατον να το αφήσω από τα χέρια μου. Διάβασα για άλλους ανθρώπους, έμαθα όμως για τον εαυτό μου. Οι αληθινές ιστορίες μπορεί να είναι πολύ πιο συναρπαστικές από τις επινοημένες, ειδικά όταν τις αφηγείται ο Γκρος. Όχι κήρυγμα ούτε κλισέ, μόνο σοφία.
Βικτόρια Χίσλοπ

Εξαιρετικό! Ο Γκρος γράφει καταπληκτικά, δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά είναι οι ίδιες οι ιστορίες που του έχουν αφηγηθεί οι ασθενείς του που σε κάνουν να θαυμάζεις και να απορείς µε την ιδιοφυΐα του ανθρώπου... Τελειώνοντας το βιβλίο αυτό, ίσως σκεφτείτε κι εσείς πως θα έπρεπε να το δίνουν δωρεάν σε κάθε άνθρωπο μόλις γεννιέται.
Melissa Katsoulis, The Times

Ξεκινάει τις ιστορίες του µε τη δύναμη ενός Κάφκα κι ενός Έλµορντ Λίοναρντ ταυτόχρονα... µε μια καθαρότητα κρυστάλλινη και μοναδική μαγεία, οι ιστορίες του αντηχούν σαν ποίηση.
Craig Brown, The Mail on Sunday

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ: "ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΓΕΛΑΔΑ" ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΑΜΠΟΥΣΗ

Η γαλάζια αγελάδα του  βραβευμένου συγγραφέα Βασίλη Τσιαμπούση είναι από τα πρώτα ελληνικά βιβλία του φθινοπώρου που περιμέναμε να εκδοθούν. Ο Βασίλης Τσιαμπούσης μέσα από το μυθιστόρημά  του που βασίζεται σε αυτοβιογραφικές αφηγήσεις  ενός υπαρκτού προσώπου συνθέτει τον κεντρικό πυρήνα της δράσης των πολιτικών προσώπων της Ανατολικής Μακεδονίας. Υπαρκτά και πραγματικά, ως ένα βαθμό είναι και τα γεγονότα που περιγράφονται, όπως βέβαια και οι τόποι που αποτελούν το γεωγραφικό σκηνικό της υπόθεσης, αλλά και πολλά από τα ιστορικά και τα άλλα πρόσωπα που μνημονεύονται είτε με το αληθινό τους όνομα (Αντώντσαους, Κωνσταντίνος Κωσταντάρας, ταγματάρχης Μίλερ, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γεώργιος Ράλλης, Ευάγγελος Αβέρωφ, Κωστής Στεφανόπουλος, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κ.ά.) είτε με άλλο όνομα. 


Αποσπάσματα από το βιβλίο
«Άλλοι που αντέδρασαν αμέσως εναντίον των κατακτητών ήταν οι ντόπιοι κομμουνιστές. Εκείνα τα χρόνια στην Ανατολική Μακεδονία το ΚΚΕ είχε μεγάλη δύναμη, επειδή πολύς κόσμος δούλευε στα καπνομάγαζα και επηρεαζόταν από τα συνθήματα του κόμματος για καλύτερες συνθήκες εργασίες και υψηλότερα μεροκάματα. Κατά την δικτατορία του Μεταξά πολλοί από τους καπνεργάτες κυνηγήθηκαν, εξορίστηκαν, απολύθηκαν από τις δουλειές τους, αλλά από αυτά που έπαθαν εξοικειώθηκαν με την παράνομη δράση. Όταν λοιπόν, οι Βούλγαροι μπήκαν στην Ελλάδα, οι κομμουνιστές ήταν προετοιμασμένοι για σοβαρή αντίσταση εναντίον τους, ιδίως μετά τον Ιούνιο του 1941, που οι Γερμανοί επιτέθηκαν στη Σοβιετική Ένωση. Οι περισσότεροι κομμουνιστές, εξ’ άλλου, δεν είχαν και άλλη επιλογή. Γιατί, όταν έφυγαν οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι από την περιοχή, που όλοι τους σχεδόν ήταν «χαμουτζήδες», παράτησαν στα αστυνομικά τμήματα λίστες με τα ονόματα των κομμουνιστών» (σελ.57-58).

«Κάποια στιγμή με την βοήθεια του Κωνσταντίνου Ροδόπουλου, προέδρου της Βουλής και αδερφού του γνωστού συγγραφέα Μίτια Καραγάτση, ο Γραμμένος διορίστηκε πραγματογνώμονας καπνού στην «Αυστροελληνική» της Καβάλας. Υποθέτω, ότι τον βόλεψαν μακριά για να μην μπλέκεται στα πόδια των Καραμανλήδων και τους μπερδεύει. Όσο για τον Ροδόπουλο, αυτός ήταν νομικός σύμβουλος της «Αυστροελληνικής», χωρίς όμως να ασχολείται με τα τρέχοντα θέματα της επιχείρησης. Είχε προσληφθεί από την μητρική εταιρία που είχε την έδρα της στην Βιέννη. Αυτόν οι αδερφές του Καραμανλή τον καλούσαν στα τραπέζια τους και σε αυτόν πιθανώς απευθύνθηκαν για να τακτοποιήσει τον γραμμένο, ή να τους το πρότεινε και μόνος του»(σελ.158).

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Βασίλης Τσιαμπούσης γεννήθηκε στη Δράμα το 1953. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης. Ζει και εργάζεται στη Δράμα. Εξέδωσε τις συλλογές διηγημάτων "Η Βέσπα και άλλα επαρχιακά διηγήματα" (1988), "Χερουβικά στα κεραμίδια" (1996), "Η γλυκιά Μπονόρα" (2000), "Να σ' αγαπάει η ζωή" (2004) και το μυθιστόρημα "Εκτός έδρας" (1993). Η συλλογή διηγημάτων του "Να σ' αγαπάει η ζωή" τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο Πέτρου Χάρη και μεταφράστηκε στα αλβανικά. Το 1996 επιμελήθηκε την έκδοση του λευκώματος "Δόξα Δράμας, 1918-1965" και το 2006 το λεύκωμα "Ελπίς Δράμας, 1922-1969" (ΔΕΚΠΟΤΑ του Δήμου Δράμας). Υπήρξε διευθυντής του περιοδικού "Δίοδος 66100". Διηγήματά του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες και δημοσιεύτηκαν σε ανθολογίες και περιοδικά.

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ.

Ο Κάρολος Κουν ο ιδρυτής του θεάτρου τέχνης γεννήθηκε σαν σήμερα στις 13 Σεπτεμβρίου 1908 στην Προύσα της Μικράς Ασίας. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια εμπόρων και ο πατέρας του ήταν κατά το ήμισυ Έλληνας και χριστιανός και κατά το ήμισυ γερμανοπωλονοεβραίος ενώ η μητέρα του χριστιανή ορθόδοξη. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι κανένας από τους προγόνους του σπουδαίου δημιουργού τέχνης και παιδαγωγού θεάτρου   δεν είχε σχέση με την τέχνη. Ο περισσότεροι ήταν έμποροι και ή είχαν ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις. Σημαντικός σταθμός στην ζωή του αποτέλεσε η δημιουργία της «Λαϊκής Σκηνής» το 1934 σε συνεργασία με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον Διονύσιο Δεβάρη. Η «Λαϊκή Σκηνή λειτούργησε για δύο χρόνια μέχρι το 1936 και μετά διαλύθηκε». Το 1942 ο Κάρολος Κουν ιδρύει το θέατρο τέχνης και η πρώτη παράσταση η οποία δόθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1942 στο θέατρο «Αλίκη» ήταν η «Αγριόπαπια» του Ιψέν. Από την σχολή του Κουν αποφοίτησαν σημαντικοί καλλιτέχνες όπως ο Διαμαντόπουλος, η Χατζηαργύρη, ο Καλλέργης, ο Ζερβός, η Κατσέλη, η Μεταξά, η Γιαννακοπούλου, η Λαμπροπούλου, ο Βασταρδής. Ο Κάρολος Κουν υπήρξε πρωτοπόρος του θεάτρου ο οποίος με την δημιουργικότητα και την δική του ξεχωριστή μάτια έδωσε άλλη διάσταση στο κλασσικό ρεπερτόριο της αρχαιότητας και έκανε γνωστά στο ελληνικό κοινό αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο μεγάλος δημιουργός έχει τιμηθεί για το έργο του με το παράσημο Φοίνικα, το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών και το βραβείο Θεάτρου των Εθνών. Την ημέρα και την ώρα που  θα δινόταν η πρεμιέρα του έργου ¨Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη άφησε την τελευταία του πνοή. Με τη διαθήκη του, που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες μετά το θάνατό του, κληροδότησε τον τίτλο Θέατρο Τέχνης στους Γ. Λαζάνη, Μ. Κουγιουμτζή και Γ. Αρμένη με την προτροπή να συνεχίσουν τη συνεργασία τους στο «Θέατρο Τέχνης Κουν».


Σκέψεις και Λόγια του Κάρολου Κουν
«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας».

«Η Τέχνη είναι μεγάλη. Θα την πλησιάσουμε με ευλάβεια και σεβασμό. Δεν έχουμε το δικαίωμα να την κατεβάζουμε στο ανάστημά μας».

«Η αφετηρία και η βάση του θεάτρου, όπως και κάθε μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία. Αν λείψουν αυτά, δεν υπάρχει θέατρο».

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

BEST SELLERS ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013!!!





1) Inferno- Dan Brown
    Εκδόσεις: Ψυχογιός

2)Μικρή Ιστορία της Φιλοσοφίας- Warburton Nigel
   Εκδόσεις: Πατάκης

3) Ο επαναστατημένος άνθρωπος- Αλμπέρ Καμύ
    Εκδόσεις: Πατάκης

4) Η Λεοπάρδαλη- Jo Nesbo
    Εκδόσεις: Μεταίχμιο

5) Από την αυτοεκτίμηση στον εγωισμό- Χόρχε Μπουκάι
    Εκδόσεις: Opera

6) Το άδειο νυφικό- Αργύρης Ντινόπουλος
     Εκδόσεις: Καστανιώτης

7) Το παιδί από την Γερμανία- Camilla Lackberg
     Εκδόσεις: Μεταίχμιο

8) Το αγρίμι της καρδιάς- Herta Muller
     Εκδόσεις: Καστανιώτης

9) Ο ουρουγουανός εραστής- Σαντιάγο Ρονκαλιόλο
     Εκδόσεις: Καστανιώτης

10) Ο λόφος με τα αγριολούλουδα- Kimberley Freeman
       Εκδόσεις: Διόπτρα