Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΟΛΟΥ ΚΟΥΝ.

Ο Κάρολος Κουν ο ιδρυτής του θεάτρου τέχνης γεννήθηκε σαν σήμερα στις 13 Σεπτεμβρίου 1908 στην Προύσα της Μικράς Ασίας. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια εμπόρων και ο πατέρας του ήταν κατά το ήμισυ Έλληνας και χριστιανός και κατά το ήμισυ γερμανοπωλονοεβραίος ενώ η μητέρα του χριστιανή ορθόδοξη. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι κανένας από τους προγόνους του σπουδαίου δημιουργού τέχνης και παιδαγωγού θεάτρου   δεν είχε σχέση με την τέχνη. Ο περισσότεροι ήταν έμποροι και ή είχαν ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις. Σημαντικός σταθμός στην ζωή του αποτέλεσε η δημιουργία της «Λαϊκής Σκηνής» το 1934 σε συνεργασία με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον Διονύσιο Δεβάρη. Η «Λαϊκή Σκηνή λειτούργησε για δύο χρόνια μέχρι το 1936 και μετά διαλύθηκε». Το 1942 ο Κάρολος Κουν ιδρύει το θέατρο τέχνης και η πρώτη παράσταση η οποία δόθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1942 στο θέατρο «Αλίκη» ήταν η «Αγριόπαπια» του Ιψέν. Από την σχολή του Κουν αποφοίτησαν σημαντικοί καλλιτέχνες όπως ο Διαμαντόπουλος, η Χατζηαργύρη, ο Καλλέργης, ο Ζερβός, η Κατσέλη, η Μεταξά, η Γιαννακοπούλου, η Λαμπροπούλου, ο Βασταρδής. Ο Κάρολος Κουν υπήρξε πρωτοπόρος του θεάτρου ο οποίος με την δημιουργικότητα και την δική του ξεχωριστή μάτια έδωσε άλλη διάσταση στο κλασσικό ρεπερτόριο της αρχαιότητας και έκανε γνωστά στο ελληνικό κοινό αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο μεγάλος δημιουργός έχει τιμηθεί για το έργο του με το παράσημο Φοίνικα, το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών και το βραβείο Θεάτρου των Εθνών. Την ημέρα και την ώρα που  θα δινόταν η πρεμιέρα του έργου ¨Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη άφησε την τελευταία του πνοή. Με τη διαθήκη του, που δημοσιεύτηκε λίγες μέρες μετά το θάνατό του, κληροδότησε τον τίτλο Θέατρο Τέχνης στους Γ. Λαζάνη, Μ. Κουγιουμτζή και Γ. Αρμένη με την προτροπή να συνεχίσουν τη συνεργασία τους στο «Θέατρο Τέχνης Κουν».


Σκέψεις και Λόγια του Κάρολου Κουν
«Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας».

«Η Τέχνη είναι μεγάλη. Θα την πλησιάσουμε με ευλάβεια και σεβασμό. Δεν έχουμε το δικαίωμα να την κατεβάζουμε στο ανάστημά μας».

«Η αφετηρία και η βάση του θεάτρου, όπως και κάθε μορφής τέχνης, είναι η ποίηση και η μαγεία. Αν λείψουν αυτά, δεν υπάρχει θέατρο».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου