"ΑΟΡΑΤΟΣ" ΤΟΥ PAUL AUSTER

Χτισμένο σε τέσσερα μέρη που συνδέονται μεταξύ τους χωρίς να εξελίσσονται γραμμικά, το μυθιστόρημα του Paul Auster Αόρατος ξεκινάει στη Νέα Υόρκη την άνοιξη του 1967 όταν ο εικοσάχρονος Άνταμ Γουόκερ, φοιτητής στο πανεπιστήμιο Κολούμπια και επίδοξος ποιητής, συναντάει τον αινιγματικό γάλλο Ρούντολφ Μπορν και τη λιγομίλητη, γοητευτική σύντροφό του Μάργκο. Πολύ γρήγορα ο Γουόκερ βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα νοσηρό τρίγωνο που οδηγεί σε μια ξαφνική, ανατριχιαστική πράξη βίας, η οποία θα αλλάξει την πορεία της ζωής του. Τρεις διαφορετικοί αφηγητές διηγούνται μια ιστορία αχαλίνωτης σεξουαλικής επιθυμίας και ασίγαστης αναζήτησης της δικαιοσύνης, η οποία εξελίσσεται, τόσο στον χρόνο, από το 1967 στο 2007, όσο και στον χώρο, από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι και αποκεί σ’ ένα απομακρυσμένο νησί της Καραϊβικής. 

Διαβάστε αποσπάσματα από το βιβλίο του Paul Auster

"Στα σκοτεινά χρόνια της νεότητάς μας, ο Γουόκερ και εγώ υπήρξαμε φίλοι. Μπήκαμε μαζί στο Κολούμπια το 1965, δύο δεκατετράχρονοι πρωτοετείς από το Νιου Τζέρσεϊ, και για τα επόμενα δέκα χρόνια κινηθήκαμε στους ίδιους κύκλους, διαβάσαμε τα ίδια βιβλία, μοιραστήκαμε τις ίδιες φιλοδοξίες. Στη συνέχεια, αποφοιτήσαμε και έχασα την επαφή μαζί του. Στις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, συνάντησα κάποιον που μου είπε ότι ο Άνταμ ζούσε στο Λονδίνο (ή ενδεχομένως  στη Ρώμη, δεν είμαι σίγουρος) κι εκείνη ήταν η τελευταία φορά που άκουσα να αναφέρεται το όνομά του. Τα τελευταία τριάντα κάτι χρόνια, περνούσε πολύ σπανίως από το μυαλό μου, αλλά κάθε φορά που τον θυμόμουν, έπιανα το εαυτό μου να αναρωτιέται πώς είχε άραγε καταφέρει να εξαφανιστεί τελείως. Απ’ όλους τους νεαρούς απροσάρμοστους της μικρής μας παρέας του κολεγίου, ο Γουόκερ ήταν εκείνος που ξεχώρισα, ως τον πιο πολλά υποσχόμενο και θεώρησα ότι αργά ή γρήγορα θα άρχιζα να διαβάζω για τα βιβλία που έχει γράψει ή θα έπεφτα πάνω σε κάτι που δημοσίευσε σε κάποιο περιοδικό- ποιήματα ή νουβέλες, διηγήματα ή κριτικές, ίσως καμία μετάφραση ενός από τους αγαπημένους του Γάλλους ποιητές-, η στιγμή όμως αυτή δεν ήρθε ποτέ, και το μόνο που μπορούσα να συμπεράνω ήταν ότι το αγόρι που προοριζόταν για μια ζωή αφιερωμένη στη λογοτεχνία προχώρησε πιο πέρα και ασχολήθηκε με άλλα πράγματα. Πριν από λιγότερο από ένα χρόνο (την άνοιξη του 2007) έφτασα στο σπίτι μου στο Μπρούκλιν ένα πακέτο της εατιρία ταχυμεταφοράς UPS. Παρείχε το χειρόγραφο της ιστορίας του Γουόκερ για του Ρούντολφ Μπορν (το πρώτο μέρος αυτού του βιβλίου) μαζί με  μια συνοδευτική επιστολή από τον Άνταμ…."(σελ. 79-80).

"Ήταν όμως βίαιος άνθρωπος. Πίσω απ’ όλη την γοητεία και τα αστεία, υπήρχε πραγματική οργή, πραγματική βία. Αισθάνομαι άσχημα που το παραδέχομαι τώρα, αλλά νομίζω πως με διέγειρε. Δεν ήξερα ποτέ αν μπορούσα ή όχι  να τον εμπιστευτώ, δεν ήξερα ποτέ ποια θα ήταν η επόμενη του κίνηση.  Με χτύπησε μόνο εκείνη τη μία φορά, είχε όμως εμπλακεί σε αρκετούς καβγάδες όσο ήμασταν μαζί, σε καβγάδες με άλλους άντρες. Ξέρεις τον χαρακτήρα του, ξέρεις πως φέρεται όταν είναι μεθυσμένος. Νομίζω πως η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στην εποχή που ήταν στο στρατό, στον πόλεμο και σχετίζεται με τα φριχτά πράγματα που έκανε στη διάρκεια του πολέμου. Τα βασανιστήρια αιχμαλώτων. Κάποτε μου εξομολογήθηκε ότι είχε βασανίσει αιχμαλώτους στην Αλγερία. Το αρνήθηκε την επομένη, όμως δεν το πίστεψα, παρότι αυτό υποκρίθηκα. Είμαι σίγουρη ότι η αρχική του δήλωση ήταν αληθινή. Και το μαχαίρι που κουβαλούσε στην τσέπη του? Δεν σε φοβίζει αυτό? Οι άνθρωποι μου αρέσουν όπως είναι, Άνταμ. Δεν ρωτάω πολλά. Θεωρούσα ότι αν θα κουβαλούσε ή όχι μαχαίρι ήταν δική του υπόθεση. Ζούμε σ’ έναν επικίνδυνο κόσμο, έλεγε, και ένας άντρας πρέπει να είναι σε θέση να προστατέψει τον εαυτό του. Έπειτα από ότι έπαθες εκείνο το βράδυ στη Νέα Υόρκη, δεν μπορείς να πεις ότι έχει άδικο, έτσι δεν είναι"? (σελ. 175-176)

Δείτε το βιβλίο στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα

Κριτικές

Ο καλύτερος Auster μέχρι σήμερα.

The Seattle Times (Το βιβλίο περιλαμβανόταν στα Καλύτερα Βιβλία του 2009 της εφημερίδας)

Άψογο στιλ, ψυχολογικό βάθος, ανεκτίμητη ιστορία και ένας υποβόσκων τόνος παραβολής. Έργο ενός ανυπέρβλητου μετρ.

The Sunday Times

Συμβαίνει μερικές φορές ένα μυθιστόρημα να είναι τόσο άρτιο, που να σου κόβει την ανάσα. Το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία.

The Boston Globe

Με την απαράμιλλη μαεστρία του στην ψυχογράφηση χαρακτήρων, ο Auster προσφέρει στους αναγνώστες ένα έργο συγκλονιστικής δύναμης το οποίο επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για έναν από τους πιο εντυπωσιακά εφευρετικούς αμερικανούς συγγραφείς της εποχής μας.

Metaixmio.gr

Μόλις τελειώσετε το μυθιστόρημα του Paul Auster  θα θέλετε να το διαβάσετε ξανά. Θα θέλετε να το ξαναδιαβάσετε γιατί στο τέλος θα αντιληφθείτε ότι δεν έχετε καταλάβει τίποτα από όλα όσα συνέβησαν πριν. Ο «Αόρατος» κινήται γρήγορα, εύκολα, κατά κάποιον τρόπο ελικοειδώς. Θα αντιληφθείτε ότι υπήρχαν μέρη του βιβλίου που πρέπει να τους είχατε δώσει μεγαλύτερη προσοχή και ότι χάσατε σημαντικές ιδέες και πράγματα που επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες. Ο «Αόρατος» είναι μια αμερικάνικη πρόζα, ευκρινής, γρήγορη και καλαίσθητη.

New York Times 

Ο Πολ Όστερ (Paul Auster) γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1947 στο Νιου Τζέρσεϊ από γονείς πολωνοεβραϊκής καταγωγής. Απόφοιτος του πανεπιστημίου Κολούμπια, μετά τις σπουδές του στην αγγλική, γαλλική και ιταλική λογοτεχνία έζησε για ένα διάστημα στη Γαλλία, όπου έκανε τα πρώτα του βήματα στον λογοτεχνικό χώρο ως μεταφραστής (από τα γαλλικά) και ποιητής.

Το πρώτο του πεζογραφικό βιβλίο είναι το αυτοβιογραφικό δοκίμιο The Invention of Solitude (1982): Στον πυρήνα του βιβλίου βρίσκεται ο θάνατος του πατέρα του, Σάμιουελ, και η κατάρρευση της σχέσης του με την πρώτη του σύζυγο, τη διηγηματογράφο και μεταφράστρια Λίντια Ντέιβις.  

Ακολούθησε η Τριλογία της Νέας Υόρκης: City of Glass (1985), Ghosts (1986) και The Locked Room (1986), μεταμοντέρνες παραλλαγές της ιστορίας μυστηρίου που έτυχαν πολύ θερμής κριτικής υποδοχής και τον καθιέρωσαν ως έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους συγγραφείς. Έχει γράψει το σενάριο των ταινιών Smoke και Blue in the Face (Καπνός και Λίγος καπνός ακόμα, αντίστοιχα - 1995) τις οποίες σκηνοθέτησε από κοινού με τον Γουέιν Γουάνγκ. Ακόμα έγραψε το σενάριο και σκηνοθέτησε τις ταινίες Lulu on the Bridge (Ερωτευμένοι ως την αιωνιότητα, 1998) και The Inner Life of Martin Frost (2007). 

Ο Όστερ ζει στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης  και είναι παντρεμένος με τη συγγραφέα Σίρι Χούστβεντ και έχει μια κόρη, τη Σοφί, τραγουδίστρια, ηθοποιό και μοντέλο.  Με την προηγούμενή του σύζυγο, τη Λίντια Ντέιβις, έχουν έναν γιο, τον Ντάνιελ.

Είναι μέλος της Αμερικάνικης Ακαδημίας Τεχνών και Γραμμάτων.

Πηγές: 
metaixmio.gr
Culturenow.gr
Nytimes.com