Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

ΝΕΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ: BANDIERA....RUSSA


Ο Δημήτρης Σαπρανίδης στο  νέο του ιστορικό μυθιστόρημα μεταφέρει τον αναγνώστη πίσω στα ταραγμένα χρόνια της Δικτατορίας, της Κατοχής (τότε που η Αθήνα και ο Πειραιάς πάλευαν να επιβιώσουν από την πείνα και τους βομβαρδισμούς)  και του εμφυλίου που ακολούθησε στην Ελλάδα. Πρωταγωνίστρια του βιβλίου είναι η θεία Στάλη που λίγα χρόνια μετά την Ρωσική επανάσταση οι γονείς της την έστειλαν στην Αθήνα σε ηλικία 16 ετών. Το πραγματικό της όνομα ήταν Καλλίοπη, το Στάλη ήταν υποκοριστικό του Σταλίνα. «Το δίπατο συρτάρι του κομοδίνου της από πάνω είχε λαϊκά ρομάνζτα για παραπλάνηση των Αρχών και από κάτω έκρυβε τη Βίβλο της επανάστασης και βίους των  μαρτυρίων της» (σελ.7).  Η συμβολή της θείας Στάλης στο αντιστασιακό κίνημα που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της Κατοχής ήταν αποφασιστικής σημασίας καθώς μετά τον χαμό του συζύγου της εκείνη πέρασε στην Αντίσταση, προκαλώντας δολιοφθορές, κυνηγώντας δωσίλογους και ταγματασφαλίτες, έναν παπά που βίαζε ανήλικα κορίτσια, κάποιον χαφιέ που ’βγαζε το παιδί του στο κλαρί, και πολλούς άλλους που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή. 


Απόσπασμα από το βιβλίο
«Όλοι αναρωτιόνταν το έγινε η γειτονιά μας με τα καλά και τα κακά της. Ολάκερες οικογένειες είχαν ξεκληριστεί από τις διώξεις της δικτατορίας και έπειτα της Κατοχής. Έμειναν μόνο νοικοκυραίοι και άρχοντες. Εξαφανίστηκε και η Θεανώ, Ο κόσμος έφευγε όπου μπορούσε να εξασφαλίσει λίγη τροφή και ασφαλή ζωή. Αποφασίσαμε να φύγουμε και εμείς γιατί όπως έλεγαν συχνά, ο Πειραιάς είναι μια βιομηχανική περιοχή, βομβόπληκτη για τις μεγάλες φάμρικες και το λιμάνι. Προορισμός μας θα ήτανε το Ρωσοχώρι, ανάμεσα στις βίλες της Ρέας, των αρχόντων και των νεόπλουτων της Εκάλης. Ήταν μία φτωχική κοινότητα Ποντίων, προσφύγων από την Ρωσία. Εκεί θα μας περίμεναν γνωστοί φίλοι και συγγενείς. Η θεία Κάλλη δεν θα ερχόταν μαζί μας, τον πρώτο τουλάχιστον καιρό» (σελ.47). 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ


Ο Δημήτρης Σαπρανίδης σπούδασε Καλές Τέχνες στην ΑΣΚΤ. Εργάστηκε στις περισσότερες δημοσιογραφικές ειδικότητες των εφημερίδων "Το Βήμα" και "Τα Νέα" (1955-1973), και προϊστάμενος ελεύθερου ρεπορτάζ στον Ριζοσπάστη (1975) και στη Μεσημβρινή (1980). Ήταν διευθυντής του περιοδικού "Συλλογή" (εκδόσεις Παπαχρυσάνθου, 1973), αρχισυντάκτης του περιοδικού "Αντί" (1974), διευθυντής στη "Ραδιοτηλεόραση" (1994-1997) και διευθυντής Εκδόσεων της ΕΡΤ απ' όπου συνταξιοδοτήθηκε το 1998. Διετέλεσε κατά περιόδους αρχισυντάκτης δελτίων ειδήσεων της τηλεόρασης και υπεύθυνος ρεπορτάζ.
Κατά τη Δικτατορία, το 1967, διεγράφη από την Ένωση Συντακτών και καταδικάστηκε σε ενός έτους φυλάκιση. Το 1971, σε έκθεση ζωγραφικής του στην Αθήνα, παρουσίασε σαράντα αντιδικτατορικά πόστερ, από τα οποία κυκλοφόρησαν παράνομα το "Bus Only" και το "Χρονοδιάγραμμα", αλλά μετά τρεις μέρες η έκθεση έκλεισε βιαίως.
Ήταν δημιουργός και υπεύθυνος της εκπομπής "Μονόλογοι" (1976) και του πρώτου δίωρου teletext "Τηλέγραφος" (1985) στην τηλεόραση της ΕΡΤ-1. Επίσης στο Β΄ Πρόγραμμα Ραδιοφωνίας της ΕΡΤ έκανε την πρώτη τρίωρη ζωντανή εκπομπή "Κάθε μέρα παντού" (1982).
Από τις εκδόσεις "Παπαζήση" εξέδωσε το 1974 έναν τόμο με την εισαγωγή στην "Πολιτική γελοιογραφία στην Ελλάδα: Από τα πρώτα βήματά της στην αρχαία Ελλάδα", ενώ το 2001 από τις εκδόσεις "Ποταμός" τον πρώτο τόμο της αναλυτικής "Ιστορίας της ελληνικής γελοιογραφίας" (από την αρχαιότητα ως το 1967) και το 2006 τον δεύτερο τόμο (από τη δικτατορία της 21ης Απριλίου ως τις μέρες μας). Το δίτομο αυτό έργο βραβεύτηκε το 2007 από το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασ. Μπότση και με το ειδικό βραβείο στη μνήμη του Απόστολου Μαγγανάρη.
Προηγούμενα βιβλία του: "Χρονικό του 1961: Όπως το είδαν οι γελοιογράφοι όλου του κόσμου" (εκδόσεις Φέξη, 1961), "Γέλια και δάκρυα στο εδώλιο" [από τα καθημερινά ευθυμογραφήματα του "24ώρου της Θέμιδας" που δημοσίευαν τα "Νέα" επί δέκα χρόνια (1963)], "Αρχίδαμε, Go Home!" [σάτιρα των κλασικών χρόνων στην αρχαία Αθήνα, (εκδόσεις "Εξάντας", 1979)], "Καλημέρα, Αντρέα. Γεια σου, Κώστα..." (εκδόσεις Χριστόπουλος, 1996) και το ιστορικό ημερολόγιο του αντιναυάρχου Γεωργίου Σαχτούρη "567 ημέρες στο Αιγαίο" [από τον ναυτικό αγώνα του '21 (εκδόσεις Βεργίνα, 1997)].

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου